Nino Jesús

Laatst viel mijn oog op dit opmerkelijke beeldje. Het staat in het ‘Smithsonian American Art Museum’ in Washington. Het stelt het kindje Jezus voor: Niño Jesús, in het Spaans. Het is in de 18^e eeuw gemaakt van hout en metaal. De maker is onbekend. Het beeldje is afkomstig uit Puerto Rico, maar beelden van het kindje Jezus werden, via Europa, in heel Latijns –Amerika populair in de 17^e en 18^e eeuw. Met zijn rechterhand maakt Jezus een zegenend gebaar en in zijn linkerhand heeft hij een wereldbol, want ’He’s got the whole world in his hand’; op de wereldbol staat een kruis, symbool van zijn latere kruisdood. Op zijn hoofd draagt hij drie vlamvormige figuren, die duiden op de drie aspecten van de ziel: geheugen, verstand en wil, aldus het museum. Augustinus vergelijkt in één van zijn preken over de Triniteit de Vader met het geheugen, de Zoon met het verstand en de Geest met de wil.

Voetballer

Niño Jesús is in de Andes nog steeds heel populair en er worden wonderen aan toegeschreven. Veel mensen hebben een Jezusbeeld in huis en nemen dat mee bij belangrijke familiegebeurtenissen.

In Mexico worden Jezusbeeldjes als cadeau gegeven. De ontvanger is  de aangewezen peetoom of peettante van het kind voor de volgende drie jaar. In die drie jaar zorgt de peetouder voor kleding voor het kleintje, volgens een verplichte dresscode.

Na deze periode kan het kind vrijelijk gekleed worden. Eventueel zelfs als voetballer! De mini-Jezus-outfits zijn booming in Mexico. Er is rondom het aankleden van de pop Jezus een hele industrie ontstaan.

Zegening en voorspoed

In december is de verering van Niño Dios het uitbundigst. Op kerstavond komen families bij elkaar rond de kerststal om het kindje voorzichtig in de kribbe te plaatsen, waar hij tot 2 februari—Maria-Lichtmis—blijft liggen. In Colombia en Venezuela, is het Niño Jesús die vanouds op kerstavond de cadeautjes voor de kinderen uitdeelt. Al wordt hij ook daar intussen steeds meer vervangen door de Kerstman.

In Colombia begint de kerstmaand al op 7 december met ‘de verlichte nacht.’ Het is de avond voor het feest van ‘Maria onbevlekt ontvangen.’ Alle straten worden verlicht met kaarsen en mensen beginnen met de voorbereidingen voor kerst: het opzetten van een kerstboom, het aanbrengen van decoraties binnen en buiten het huis, en de kerststal wordt opgebouwd. Tijdens het kerstnoveen (de negen dagen voor Kerstmis) wordt negen avonden bij de kerststal gebeden en gezongen. Veel mensen geloven dat als je dit alle negen avonden doet, je voorspoed zult hebben in het jaar dat komt.

In Ecuador wordt tijdens het kerstnoveen het beeld van het kindje Jezuset elke dag in een ander huis gebracht. Door het kind thuis te vragen, hoopt men vaak op een wonder. De mensen geloven dat zijn aanwezigheid het huis zegent. Er zijn veel kindjes in omloop en is er een soort wedstrijd wie het mooiste kindje heeft. Niet alleen dorpen of buurten van de stad, maar ook organisaties, zoals de plaatselijke brandweer, hebben een eigen kindje.

In Nederland is, inmiddels ook in veel protestantse huizen, het kindje Jezus aanwezig in de kerststal. De rk kerk kent tijdens de kerstdagen nog de kinderviering ‘Kindje wiegen.’ Kinderen mogen dan bijvoorbeeld een wens opschrijven voor Jezus en de pop Jezus op schoot houden en wiegen.

Nieuw leven

Ida Gerhardt schreef zo mooi over de wieg, over het geheim van de geboorte, de verwondering om nieuw leven. Opdat we het wonder van Niño Jesús zien in alle mensen!

Wieg  

 Geur van honing

en jonge melk

van een nestdiertje d

at slaapt.

Een ademhalen van dons.

En speurbaar aan de neusvleugels

de geur van wat er gebeurd is:

geboorte,

geheim.

Marjan van Hal
predikant in remonstrantse gemeente Leeuwarden