Blog
Zomaar opstaan in een dienst en ‘Halleluja’ of ‘Amen’ roepen
Menigeen heeft spijt gekregen van een spontane email, een verkeerde uitspraak, een ondoordachte aankoop. Daar had je beter maar eens over kunnen nadenken, maar nu zit je met de gevolgen. Dat geldt van onbelangrijke zaken, maar des te meer van serieuze, zoals van het geloofsleven… Lees verder
Dit wordt de val van je leven!
Ooit komt een moment waarop we steeds duidelijker voelen: ik ben mezelf niet genoeg. Mijn medemensen zijn me niet genoeg, mijn prestaties niet, mijn leven waarin ik mij genesteld heb is mij niet genoeg: ik leef in een nest waarin ik niet kan blijven. Onze geloofstraditie zegt: ‘Dan mag je je laten vallen in de handen van God!’.. Lees verder
Kerken wijzen als vijandige wapens naar God
Men leerde bij het bidden de handen te vouwen. Het gebaar van de open armen werd aan het kruis genageld, als iets verachtelijks. Toen God wat later weer naar de aarde keek, schrok Hij: er waren kerken gebouwd met spitse torens, die, net als de spitse vingers van de biddende mensen, als vijandige wapens naar Hem wezen… Lees verder
Uitbundig bloeien als mens
In bloemen hebben mensen altijd iets ontdekt van hun eigen leven en lot: het tere begin, de weelderigheid daarna, het onvermijdelijke verwelken. Dat blijkt ook in de bijbel. Ik haal twee uitspraken aan. De eerste is dat bloemen ons met de pijnlijkheid van het voorbijgaan confronteren. Zo lezen we in een Psalm: ‘de mens – zijn.. Lees verder
Onwerkelijk: fietsen langs concentratiekampen
Het was tijdens beide bezoeken warm zomerweer. Wat een uitgestrektheid van die kampen, die nog groter blijkt wanneer men eromheen fietst, want dat kan, hoewel dit duidelijk niet vaak wordt gedaan. Je ontdekt dan bijvoorbeeld de werkplaatsen van Siemens aan het einde van het terrein van Ravensbrück. Lopend binnen de kampen en bijna bevangen door de warmte, vraag je je af of dit echt werkelijkheid kan zijn geweest… Lees verder
Kunstenaar Keith kleurt als Jezus
Keith Haring denkt na over de vraag hoe hij een zo breed mogelijk publiek kan bereiken met zijn werk, want kunst is voor iedereen. Hij gaat tekenen op straat, op lege reclameborden in metrostations. Het publiek is geamuseerd en kijkt graag toe. De politie vindt het minder… Lees verder
Hoe voorkom je vakantiestress?
Het hele jaar kijk je er naar uit, vakantie. Even vrij, weg van vaste verplichtingen. En, als het meezit, op naar een verblijf in een andere omgeving. De laatste werkweek: Met een realistische planning ga je de zaken te lijf die af moeten… Lees verder
“Bij de Remonstranten vind ik vrijheid om zelf te denken”
Het was een grijze dag in het najaar van 2014. De remonstrantse reclamecampagne was begonnen en had net een onverwachte publiciteitsboost gekregen van de NS. Ik kwam de reclameposters in het remonstrantse wereldje overal tegen, maar op de treinstations had ik er nog niet één gespot… Lees verder
Ooit, als wij elkaar allemaal raken
‘Voel je je wel eens eenzaam spin?’ vroeg vlinder. ‘Ja nu je het zegt, voel ik mij vaak eenzaam,’ antwoordde spin. ‘Zou jij me kunnen vertellen hoe het daarboven is? Ik heb er wel mijn gedachten over maar ik heb het nog nooit gezien.’.. Lees verder