Alsof het gewoon is #helden

Wie is jouw held, werd mij deze week gevraagd. Die vraag is makkelijker gesteld dan beantwoord. Moet het iemand zijn die voor iedereen iets betekend heeft, of met name voor mijzelf? Moet hij onbaatzuchtig zijn, of mag het heldendom onderdeel van iemands business zijn. Zoals een loodgieter die een lekkage voor je oplost: voor hem doodnormaal, maar jij bent van een heel vervelend probleem af ; ik behoor niet tot die categorie mensen die dit zelf kunnen oplossen. En dat hij daarvoor kosten rekent doet niets af aan zijn heroïsche prestatie.

Mag je zelf je eigen held zijn, als je bijvoorbeeld vindt dat je iets heel erg goed hebt gedaan, of is dat not done? Je zult er waarschijnlijk niet snel mee te koop lopen, maar er zijn momenten dat je best trots op jezelf bent.

Jij kan wat ik niet kan

Het lijkt er dus op, dat er verschillende soorten helden zijn en ook, dat je wel meer dan één held kunt hebben. Die ook na verloop van tijd als held naar de achtergrond kunnen verdwijnen. Zoals de eerder genoemde loodgieter, die zelfs aan de hand van een foto mijn probleem kon oplossen en daar ook niets voor rekende (hij mocht daarna wel een heetwaterkraan installeren voor € 1.500).  Mijn ouders, familie en vrienden, die mij hebben gevormd tot wat ik ben. Maar ook docenten die onze kinderen door scholen heen hielpen, dokters die mij genazen en verpleegsters die mij in de weinige keren dat ik in een ziekenhuis lag hebben verzorgd. Allen deden gewoon hun taak, maar waren voor mij toch een soort held. Vooral omdat ik niet kan wat zij doen en omdat ze hun werk met zoveel toewijding deden.

Bijzonder gewoon

Maar is er dan niet één iemand die er uit springt, zult u zich afvragen? Ja, die is er wel. Zij verricht niet één grote heldendaad, maar vele kleine, iedere dag weer. Dat kan een glimlach zijn, een leuke opmerking of een arm om je schouder. Zonder haar zou ik mezelf minder compleet voelen. Om met Jack Nicholson te spreken: she makes me wanting to be a better person. Zij is mijn grootste heldin.

*As good as it gets (1997)