#LoveWins – Liefde overwint

Liefde overwint. Het huwelijk is God-zij-dank in alle staten van de V.S. opengesteld voor paren van hetzelfde geslacht. De pagina van het Witte Huis op Facebook kreeg zelfs even een nieuwe profielfoto met de presidentiële woning in regenboogkleuren. Orthodoxe christenen, republikeinen en katholieke bisschoppen spuugden vuur. Ze spraken over moreel verval en einde der tijden. Het lag allemaal aan Obama en de homo’s natuurlijk.

Boodschap van liefde

Net als bij de emancipatie van de vrouw, de opheffing van rassenscheiding of de afschaffing van de slavernij staan kerken en gelovigen die homoseksualiteit afkeuren, als je het mij vraagt aan de verkeerde kant van de geschiedenis. En aangezien kerken goed zijn in sorry achteraf, verwacht ik ergens tussen nu en honderd jaar een excuusmomentje of een kerkdienst waar kerkleiders onomwonden toegeven dat ze spijt hebben van het leed dat hun opstelling veroorzaakte. En dit leed is dramatisch als je bedenkt dat het zelfmoordcijfer bij homoseksuele jongeren met een religieuze achtergrond significant hoger is.

Nu in Amerika de poorten naar het huwelijk zijn geopend, zijn kerken die vasthouden aan de afwijzing van homo’s weer iets meer achterhoede geworden. Niet dat ik mij daarover verheug want het imago van alle kerken, ook de mijne, lijdt onder christelijke homofobia. En de geloofwaardigheid van morele verontwaardiging uit christelijke hoek kent vanwege de afwijzing van homo’s ernstige rafelrandjes. Want wat is je boodschap van liefde nou helemaal waard zolang er ook mensen zijn die in kerken buiten de boot blijven vallen? Hoezo mag je vanwege vrijheid van godsdienst homo’s discrimineren? Hebben kerken niet ook een eigen maatschappelijke verantwoordelijkheid? Of geldt die alleen in zaken waar de overheid steken laat vallen?

Blijf zingen

“Liefde overwint” staat in mijn geheugen gegrift niet vanwege Obama die op sociale media met #LoveWins het Amerikaanse besluit kracht bij zette maar omdat het een liedje is dat ik vroeger zong in de katholieke kerk uit mijn jeugd. “Want diep in mijn hart, leeft dit geloof, liefde overwint altijd”, zo ging dat lied dat ik zelfs in mijn slaap op commando kan zingen. Als ik cynisch ben over de kerk uit mijn jeugd dan zeg ik dat die kerkelijke kinderliedjes over de liefde net zoiets zijn als kinderliedjes over vrijheid in de voormalige DDR.

Maar toen ik Obama op één dag ‘Amazing grace’ hoorde zingen en zijn pleidooi hoorde voor de openstelling van het huwelijk onder de noemer #LoveWins, brak mijn cynisme. Liefde overwint altijd.  Ik leerde dit uitgerekend in de kerk waar tot op de dag van vandaag van het homohuwelijk wordt beweerd dat het de ondergang van de mensheid is. Dus blijf vooral zingen over de liefde die overwint, juist daar. Als de geest van de liefde uit de fles is, kan deze namelijk niet meer terug en boekt menswaardigheid territoriumwinst.

En als je “liefde overwint” ook nog eens in de harten van kinderen prent, dan verandert er iets:  It gets better.  Zo is het in ieder geval bij mij gegaan.