We begraven hem terwijl carnaval begint

Foto: David Yu
4 februari 2016
Geschreven door Tom Harkema

Afgelopen zondag overleed mijn vader, 86 jaar oud. Terwijl ik dit schrijf, bereid ik een speech voor die ik tijdens de herdenkingsdienst aanstaande vrijdag zal houden. Mijn moeder, zussen en broer komen met hun herinneringen, die vaak samenvallen met de mijne, maar toch weer anders gekleurd. Afgelopen maandagavond kwam de dominee om de dienst door te spreken en ’s middags bereiden mijn zus en ik dit gesprek met mijn moeder voor. Mem is hartstikke doof en, hoewel haar korte termijngeheugen steken laat vallen, weet ze heit trefzeker te typeren. Dus we komen op kenmerken als ‘serieus’, ‘zorgzaam’, ‘betrokken’, ‘zakelijk’ en ‘aandacht voor de kinderen’. Om het ijs te breken, zeg ik vervolgens: ‘Zo, dat waren de positieve eigenschappen, dan gaan we nu over naar de minpunten…’. Even kijkt ze me aan en vervolgens moeten we allemaal hartelijk lachen. ‘Ja’, zegt ze, ‘Heit was zeker ook geen heilige, wie wel?’

Een knipoog van RK-zijde

Ik denk na over de speech en bedenk dat heit een typisch product van de verzuiling was: gereformeerd, Trouw, NCRV, christelijk onderwijs, ARP, het VU-busje, kopen bij in ieder geval protestants-christelijke middenstanders enzovoorts. Het is daarom ironisch dat mijn ouders drie jaar geleden verhuisden van hun appartement naar het RK Bonifatiushuis in Sneek. Daar kregen en krijgen ze de meest liefdevolle verzorging die ze zich maar konden wensen, heit was de eerste die dat beaamde. Maar dat ‘RK’, het ‘roomse’ zoals heit dat noemde, met een dictie die een licht oordeel verraadde, zat hem toch een beetje dwars. Regelmatig overwoog hij om te verhuizen naar het vanouds gereformeerde Skûlplak. Gelukkig is dat nooit gebeurd.

Vrijdagmiddag 5 februari is de begrafenis. Mijn zus belt me net dat het Bonifatiushuis die ochtend luidruchtig bezocht zal worden door de Sneker carnavalsvereniging ‘De Oeletoeters’. ’s Middags komen de kinderen van de naastgelegen Bonifatiusschool langs. Mijn vader ligt nog niet in zijn graf, maar als hij dit wist, zou hij zich erin omdraaien.

Gerelateerd

1 november 2024

Waar ben ik trots op, waar schaam ik me voor?

Waar ben ik trots op? Niet veel. Ik ben nu in een bepaalde stemming, moe, vermoeid. Dan ken ik weinig gevoelens van trot
28 oktober 2024

Zingen om onze overledenen te herdenken

Zingen om de overledenen te herdenken. Luister maar naar het lied dat in deze blog wordt gezongen... Lees verder
4 juli 2024

Actie en contemplatie

Kerkelijk activisme heeft actie en contemplatie nodig om het vol te houden, stelt Jorn den Hertog in zijn proponentsessa