God is de lijdende mens nabij #veertigdagentijd

God is de lijdende mens nabij #veertigdagentijd

11 maart 2020
Geschreven door Greetje de Klerck-Bets

Samen met een liturgiecommissie bereid ik een paascyclus voor. Een hele klus, vier diensten. Hoe vind je de goede vorm en de juiste toon? Het lukt aardig, we komen er wel uit. Op naar mooie diensten en een vrolijk Pasen. Tevreden ga ik slapen.

De volgende morgen lees ik in de krant: ‘Humanitair inferno  in Idlib’.  Waar mogendheden hun macht opeisen, breekt voor vluchtelingen de hel los. ‘Aanslag op Duitse carnavalsstoet’. Rouw, verdriet en angst proberen door terrorisme de overhand te krijgen.

Geweld van alle tijden

De bijbel meldt: Sichem. Twaalf eeuwen voor christus. Koning Abimelek probeert de opstand van zijn eigen volk te onderdrukken. Vrouwen en kinderen vluchten voor zijn geweld in een crypte. Hij laat veel boomtakken op de crypte leggen en steekt die in brand.

Jeruzalem. Ongeveer het jaar dertig van onze jaartelling. Een man wordt aan een kruis gehangen, aan weerszijden twee anderen. Hij is verraden door zijn eigen mensen. (In Rome worden in dezelfde tijd slaven aan kruisen gehangen, kilometers lang op vaste afstanden steeds één kruis.)

Bondgenoot

Wat moeten we toch met geweld in de bijbel en op onze aarde? Waar is God, die Liefde is, die onze namen schrijft in de palm van zijn hand? Of maak ik hier een ‘beeld’ van God? Wat eerder ‘lijdenstijd’ heette benoemen we nu liever met veertigdagentijd. En toch … Ieder mens weet in zijn eigen leven of dat van anderen van tijden van lijden, zwaar en schijnbaar onoverkomelijk. De godverlatenheid van Jezus in de tuin van de olijven is herkenbaar voor gewone mensen. Zijn doodsstrijd is gelijk aan die van vele anderen.

Het paasverhaal is verteld en wordt doorverteld door mensen in nood, die in het leven en sterven van Jezus van Nazareth hun eigen ervaring met lijden herkennen. Die vol protest mee schreeuwen: ‘Mijn God, mijn God, waarom heb je mij verlaten?’ Dat verhaal wekt hen op het leven te zoeken in hun eigen moeitevolle bestaan en verantwoordelijk te zijn voor de ander. De lijdende mens wordt hun bondgenoot.

Gods nabijheid

Het verhaal neemt het lijden niet weg, maar gaat er dwars door heen. En juist daar midden in de dood klinkt het ‘Abba, Vader’, later gevolgd door ‘Kyrie Eleison’.

Het Paasverhaal laat Gods nabijheid zien in de lijdende mens. Het vertelt over wat wij niet weten of bevatten kunnen, maar toch vermoeden en verlangen: de bron van ons leven, de kracht van ons bestaan. Dat verlangen zet ons overeind en doet ons leven.

 

Over Greetje de Klerck-Bets

Greetje de Klerck-Bets

Greetje de Klerck-Bets is emeritus predikant. Zij werkte in de remonstrantse gemeenten Apeldoorn, Lochem-Zutphen en Doesburg.

Gerelateerd

20 maart 2024

In Balans. Uit Balans #40dagen

‘Ben je nog steeds in balans’ vroeg een kennis me toen we via LinkedIn weer contact kregen. Ik voelde een licht prot
13 maart 2024

Waar geef jij je aandacht aan? #40dagen

Nadenken over de vraag: waar richt ik mijn aandacht op in het leven, wat zou dat koninkrijk voor mij, voor ons kunnen be
7 maart 2024

De ander als venster op Pasen #40dagen

De telefoon gaat. Het is mijn collega met een nieuwe aanmelding. Een huisarts vraagt onze inzet bij een patiënt met een