Kerstironie

In mijn jeugd werd kerstmis niet gevierd. Ik was als kind best jaloers op gezinnen van vriendinnen met een kerstboom en een kerstdiner. Tegenwoordig vier ik kerst meestal alleen. Nu een aantal intensieve vieringen in de kerk vind ik het lekker om een pyjamadag te hebben. Op Tweede Kerstdag komen mijn dochter en haar vriend. Veel gemeenteleden komen juist met kerst niet naar de kerkdienst omdat de kinderen komen. Ik heb daar alle begrip voor. En ik ben verre van jaloers op de kerststress van sommige vriendinnen. Op de boodschappenlijstjes en de bestellingen bij bakker en slager. Bij één vriendin waren de zenuwen zo gespannen dat de opmerking “Is dit glutenvrij?” aanleiding was voor een familievete die tot ver in februari duurde.

Het valt u vast ook op dat de voorbereidingen voor kerstmis ieder jaar eerder beginnen. Bij de Praxis stonden de kerstbomen eind september al klaar. En in de bus hoorde ik eind augustus een gesprek tussen een moeder en een dochter over wie wat zou maken met kerst. Eind augustus, echt waar. Naast steeds vroeger, wordt kerst elk jaar ook een beetje gekker. Bij de Bijenkorf kun je hele dure, malle, kerstballen kopen in de vorm van een zeemeermin of een avocado. We gaan naar het kerstcircus en naar kerstshows met hét kerstlied All I want for Christmas is you (Mariah Carey). De foute kerstfilm is in zwang, net als de cultus van de foute kersttrui. U weet wel, zo’n felgekleurde trui met een scheel kijkend rendier erop met flikkerende rood-groene lampjes in zijn ogen. Als je op het knopje op zijn navel drukt hoor je een blikkerig Jingle bells.

Kunnen wij de eenvoud van het kerstfeest aan?

We gaan op een ironische wijze om met het kerstverhaal. Misschien omdat we de eenvoud ervan niet aankunnen zonder overdreven sentimenteel te worden. Misschien omdat we met de echte, oprechte, sentimentaliteit niet overweg kunnen. Het verhaal is kort. Een kind, voor wie geen plaats is, wordt geboren in een stal. Geen babyshower, geen babykamer, maar een voerbak. Geen toeters en bellen. Of ja toch: in de hemel is het kind gezien. Er klinkt engelengezang. Er is licht in de donkere nacht. Een ster wijst eenvoudige herders en machtige koningen de weg. Zij komen op kraambezoek. Want dit kind is bijzonder en zal de wereld een boodschap van liefde brengen, van hoop en genade.

De eenvoud maakt het verhaal niet gemakkelijk. Wat kunnen we ermee in ons eigen leven? De parallel met onze eigen geschiedenis maakt ons onrustig. Hoeveel ongewenste kinderen zijn er niet op de wereld en hoeveel kinderen vallen er in onze rijke samenleving niet buiten de welvaartsboot? Hoe bedreigend is de duidelijke boodschap van kinderen als Greta Thunberg? Moeten wij – om deze aarde te redden – niet “opnieuw geboren worden”, het kind in ons serieus nemen in plaats van van kerstmis het feest van de ironie maken?

Sta even stil bij het kind Jezus

Geniet van kerst, van het lekkere eten, de warmte van uw familie, van de kerstsfeer, in het theater, thuis op bank voor de buis, tijdens het gourmetten en wellicht van een van de drie kerstvieringen in de kerk. Maar als u een moment over hebt, lees dan een goed kerstverhaal, en sta even stil bij dat kind Jezus en zijn plek in uw leven.

Kerst

Kom ook Kerst vieren met de Remonstranten! Woon een dienst live bij of volg de livestreams vanuit huis.  Lees verder