Mijn heldinnen en ik #helden

Wie je bewondert, zegt vaak iets over je eigen goede eigenschappen of juist de eigenschappen waar je naar streeft. In de coaching wordt het benoemen van je held vaak gebruikt om je kwaliteiten te vinden. Met het thema helden gaat het dus vooral om de eigenschappen van de persoon die je bewondert, of hij nu Bijbels, beroemd of gewoon familie is.

Ben ik ook zo?

Naast Chopin, William Turner en Shakespeare, ja ik heb een romantisch hart, bewonder ik mijn oudtante Aletta Jacobs. Zij was zo’n krachtige vrouw en deed zoveel voor de vrouwenrechten. Zo heeft zij na een lange strijd het voor elkaar gekregen dat rond 1919 vrouwen stemrecht kregen. Ook vocht zij voor hun recht op opleiding en deed zij als huisarts aan de eerste geboortebeperking van die tijd, waardoor vrouwen kansen kregen om zich te ontwikkelen.

Vind ik haar een held, of beter: een heldin?  Ja dat denk ik wel. Ik bewonder mensen die hun nek uitsteken, mensen die heel intelligent zijn, keuzes maken en voortrekker zijn. Zij is daar een voorbeeld van. Ik ga niet haar levensverhaal beschrijven, want dat is allemaal op het internet te vinden, maar zij zette zich zowel nationaal als internationaal in voor de rechten van de vrouwen.

Niet alleen ik en andere vrouwen bewonderden Aletta. Schilders uit die tijd zetten haar op het doek, altijd met een wat norsige serieuze maar strijdlustige blik. Isaac Israëls, Amsterdams impressionist, die tegelijkertijd in Amsterdam woonde, vereeuwigde haar verschillende keren. Misschien ook omdat de familie Israëls en Jacobs beide Joods waren en vóór Amsterdam beide in Groningen woonden. Bovenstaand schilderij (1920) hangt in het Groninger museum, de stad waar zij studeerde en arts werd.

Keuzes maken en er voor gaan

Aletta was de oudtante van mijn oma, het zusje van haar opa. Mijn oma, van 1905, zou farmacie gaan studeren aan de universiteit. Zij deed de HBS met bètavakken, in die tijd voor meisjes niet heel gebruikelijk. Ook oma was een slimme en sterke vrouw. Zij trouwde en werd de vrouw van. De studie farmacie liet zij schieten. Talenten gingen verloren, of niet?

Ik bewonder Aletta en ook mijn oma, omdat zij beiden sterke vrouwen waren. Beiden maakten eigen keuzes. Aletta koos voor de wetenschap en het verspreiden van haar durf en kennis. Mijn oma koos voor het opzij zetten van haar droom om te zorgen voor man en kinderen.

De Bijbel zit vol met sterke vrouwen, krachtige vrouwen. Beroemd zijn Ruth, Esther en Maria. Maar in Spreuken 31 staat een minder bekend rijtje. In dit boek staan de wijze lessen die koning Lemuel van zijn moeder krijgt. Hij krijgt het advies om een krachtige vrouw als echtgenoot te kiezen. Ik denk dat mijn oma uit dat rijtje te vergelijken is met Beth: ‘Het hart haars heren vertrouwt op haar, zodat hem geen goed zal ontbreken’ . Tante Aletta misschien meer Pe uit dit rijtje: Zij doet haar mond open met wijsheid; en op haar tong is leer der goeddadigheid. Kortom, een krachtige vrouw stáát voor de keuze die zij maakt. Is dat alleen het opofferen van Aletta? Is mijn oma geen krachtige vrouw omdat zij koos voor haar gezin?

Terug naar het begin. Je bewondert de mensen die een klein stukje van jou laten zien, iets wat verborgen is misschien. Het is hun bloed dat door mijn aderen stroomt. Deel uit maken van mijn helden; misschien wat meer bewondering hebben voor mijzelf?