Zeventig
Tja, zeventig werd ik onlangs. Het is iets om bij stil te staan. Een psalmlezer (die zijn er meer dan bijbellezers) denkt al gauw aan de sombere woorden van psalm 90:10: ‘Aangaande de dagen onzer jaren, daarin zijn zeventig jaren, of, zo wij zeer sterk zijn, tachtig jaren; en het uitnemendste van die is moeite en verdriet; want het wordt snellijk afgesneden, en wij vliegen daarheen’ (Statenvertaling). Vooralsnog houd ik het liever bij de wijsheden van de oude Picasso: ‘Je wordt pas jong als je zestig bent en dan is het te laat.’ ‘De ouderdom is een winter voor onwetenden, een oogsttijd voor wijzen.’
Wat de psalmen betreft, die zijn nooit onder één hoedje te vangen. Psalm 92 zegt over de grijze ouderdom dat die vruchten kan dragen, ‘vet en groen’ kan zijn. Het zij zo, ik wacht het maar af.
Geen groter plan
Nog één citaat. Over ‘de zin van falen en succes’. Vijf jaar geleden sprak ik op een door de VU georganiseerd symposium over ‘Grey power’ (!). Mijn verhaal sloot ik af met deze prachtige woorden van de dichter Wang Wei (699-759). Hij bekleedde hoge posities in de wereld van het bestuur en wijdde zich in het laatste deel van zijn leven aan het zen-boeddhisme. Dit is één van zijn ongeveer vierhonderd bewaard gebleven gedichten:
Antwoord aan onderprefect Zhang
In mijn late jaren ga ik van stilte houden,
wereldse zaken gaan me niet meer aan het hart,
tot mijzelf gekeerd heb ik geen groter plan,
ik denk slechts aan teruggaan naar het oude bos.
de dennenwind blaast mijn kleren los,
de bergmaan tokkelt op mijn citer,
jij vraagt me naar de zin van falen en succes,
de vissers zingen aan de steile oevers.
Over Johan Goud
