De Leven: Ode aan de nieuwkomers
Toegegeven, ik houd best van een avontuurtje. Nieuwe mensen leren kennen is een hobby van me, al wordt dat met het volwassen worden wel wat minder. Toch geniet ik met volle teugen van de avonden van De Leven, onze proeftuin op de Bible Belt waar we jonge mensen bekend willen maken met een vrij en verdraagzaam christendom, waar ik nieuwe mensen ontmoet en hun verhalen aanhoor. Heerlijk. Ik ben dan het gelukkigst. Als twintiger schuwde ik bijvoorbeeld festivals niet. Vroeger ging ik daar veilig samen met vrienden heen. Op den duur pakte ik mijn tas en fotocamera en sprong ik in de auto.
Geen kennis van het programma. Geen wetenschap van welke kennissen zouden gaan. Gewoon ‘op de bonnefooi’. Dat ik bekenden tegen zou komen en dat ik me niet zou vervelen, dat was wel van tevoren duidelijk hoor. Toch vond ik dat best heel avontuurlijk van mezelf. Echter, een weekend op pad met een klein groepje twintigers waarvan ik niet precies weet wat ze doen? Brrr. Nu niet, volgend jaar niet en tien jaar geleden ook niet. Wij gingen afgelopen weekend met het zogenaamde kernteam op ‘kamp’ en nodigden Facebooklikers, Tweeps en abonnees van de nieuwsbrief uit mee te gaan.
Het lijkt meer een weekend voor het kernteam
Natuurlijk kreeg ik de twijfelaars in de mailbox. Waar is het? Wat kost het? Wat gaan jullie doen? Het waren vragen die gemakkelijk te beantwoorden waren en een enkeling over de streep trokken. We waren als kernteam ook niet terughoudend met het melden dat we ons op zaterdagochtend zouden buigen over de koers van De Leven. Welke visie hebben we, wat gaan we in 2016 doen en waarom gaan we dat doen? Het waren vragen die in het weekend centraal stonden en waar nieuwkomers over mee mochten denken.
Ja, natuurlijk was dit programmaonderdeel voor het kernteam – de deelnemers die veelal al vanaf de eerste brainstorms meedachten – maar de meningen en input van jonge mensen die soms maar één keer eerder waren geweest zijn minstens zo waardevol. En waardevol was het. De een had na een periode van twijfel weer het oude enthousiasme voor God teruggevonden. Een ander gaat iedere zondag naar de kerk en heeft geen behoefte aan een soort experimentele kerk. Weer een ander wil graag vieren en bezinnen en van onze huisatheïst Rik moet De Leven zich vooral onderscheiden door het gesprek over God en christendom te faciliteren.
Gooi je netten overboord en volg mij
Terug naar de kern van dit blog: de nieuwkomers. Tijdens het weekend heb ik meerdere keren mijn respect geuit naar de twintigers en dertigers die dit weekend ‘op de gok’ mee waren. Een weekend met voor hen voornamelijk onbekenden. Geen idee wat ze zouden aantreffen en dan toch meegaan. Eén of twee nieuwkomers, dat had ik wel een klein beetje gehoopt en ook wel verwacht, maar de realiteit overtrof iedere verwachting.
Het kernteam van De Leven in Ede bestaat uit acht personen. Eén daarvan had ik aangestoken met de griep. Wij waren dus met zeven. De nieuwkomers waren met acht en daarmee in de meerderheid. Een gevaarlijke situatie, want democratisch gezien hadden de nieuwkomers dus meer te vertellen. Gekheid natuurlijk, het kwam allemaal goed. Ja, ik ben nog steeds aan het bijkomen van de korte nachtjes en ja, we hebben weer veel om over na te denken. Maar mede dankzij de nieuwkomers hebben we een fantastisch weekend gehad. Dit blog draag ik op aan jullie. Bedankt voor jullie inzet, jullie aanwezigheid, en jullie vertederende stemmetjes, tijdens de karaoke.
