Dingetje met veren #advent

Dingetje met veren #advent

Foto: Yuri Levchenko via Flickr
12 december 2022
Geschreven door Alleke Wieringa

 ‘s Morgens de merel, die komt als de tuin nog maar nauwelijks ontvroren is. Scharrelend onder de hulstboom op zoek naar eten. Daarna, als ik in de tuin aan het spitten ben, een roodborstje – altijd nieuwsgierig – tuinmansvriendje-  komt me vergezellen.

Als ik ’s middags binnen zit: pimpelmeesjes, buitelend door de hamamelis voor het raam. Einde middag, bovenin de oude spar aan de overkant, duiven aan het koeren.het lijkt even lente.

’s Avonds een silhouet op de punt van het huis op de hoek: de steenuil – schreeuwt en krast! Hoop herrie voor zo’n klein beestje. Wat een vitaliteit. ’s Nachts…hé wacht! Kraanvogels? Ja, er trekken kraanvogels over. Ik hoor hun verre, weemoedige roep – die vertelt van lange reizen, hoge kilometers en diepdonkere poolnachten. Vogels, hoe bijzonder. Altijd vogels.

Wij gaan wel door

Ik denk aan: ‘Hope is the thing with feathers’. Zo dichtte Emily Dickinson. Vogels – een wonderlijke levensvorm met veren.

Vogels – altijd weer vogels, alsof ze willen zeggen: wij gaan wel door, wat jullie er ook van maken. Wij zijn er, altijd, in allerlei vormen, om je naar buiten te roepen. Je ziel te wekken voor het mooie, voor dat wat wonderlijk kwetsbaar en krachtig is – in één woord.

Hope is the thing with feathers

Hope is the thing with feathers

That perches in the soul,

And sings the tune without the words,

And never stops at all,

And sweetest in the gale is heard;

And sore must be the storm

That could abash the little bird

That kept so many warm.

I’ve heard it in the chillest land,

And on the strangest sea;

Yet, never, in extremity,

It asked a crumb of me.

Emily Dickenson

Hoop is dat ding met veertjes

Dat neerstrijkt in de ziel

En wijsjes zonder woorden zingt

En nooit valt hij er stil

Hoe hard de wind ook waaien zal

Hoe hevig ook de storm

Hij die zovelen warmte biedt

Dat vogeltje houdt vol

Het klonk zelfs in het koudste land

En in het verste oord

Toch vroeg het mij in grote nood

Nog nooit om kruimels brood

(vertaling:  Ans Bouter)

Over Alleke Wieringa

Alleke Wieringa

Alleke is predikant van de Remonstrantse Gemeente Lochem-Zutphen

Gerelateerd

9 januari 2025

Rosaliene Israël nieuwe rector van het Arminius Instituut

Per 1 januari 2025 is ds. Rosaliene Israël (47) aangetreden als rector van het Arminius Instituut, het onderzoeks- en o
10 december 2024

Nieuwe publicatie ‘Mijn God’

De Remonstranten publiceren vandaag een nieuw boek 'Mijn God'. Dertien predikanten schrijven over de thema's Mens, God,
27 september 2024

God gelooft in mij

‘Een God die in mij gelooft.’ Dat is de titel van het nieuwste boek van collega Claartje Kruijff. Als mensen haar vr