Geluk is niet te koop. Dat weten we allemaal. Geluk valt je toe, soms opeens, zomaar. Sommige mensen denken dat ze alles aan zichzelf te danken hebben. ‘Ik heb er hard voor gewerkt!’, zeggen ze. Maar dan denken ze aan de spullen, aan de buitenkant van het leven. Dat is niet hetzelfde als gelukkig zijn. Je kan veel spullen hebben en toch ongelukkig zijn. Dat weet ook iedereen. Want hebben is niet hetzelfde als zijn.

‘Geluk zit in kleine dingen’ zeggen ze ook wel. Maar dat is ook niet waar. Want geluk zit ook in grote dingen. Een grote kerstboom met lichtjes op de markt, een grootse sterrenhemel in een stille winternacht. Wat er bedoeld wordt is: het gevoel van geluk begint klein. Het is heel subtiel. Als je niet oplet, kun je er makkelijk luid over heen praten. Het weglachen. Het belachelijk maken. Dan komt geluk niet binnen. Het blijft voor je deur staan. En het luistert hoe negatieve gedachten, sombere stemmen, verdrietige en boze herinneringen het gesprek voeren in je hoofd en in je hart.

Binnenkant

Gelukkig zijn gaat over de binnenkant van je leven. Het gaat er over of je je open kan stellen voor wat er voor je neus gebeurt, of je er van kan genieten, of je kan kijken en luisteren naar wie er naast je zit, zonder je oordeel klaar te hebben. Of je je mening kan geven en voor jezelf op kan komen, zonder een ander nodeloos en liefdeloos te kwetsen. Of je dankbaar kunt zijn voor al het mooie, dat je óók is toegevallen in dit leven. Gelukkig zijn gaat uiteindelijk over de binnenkant van ons leven, los van de buitenkant. Het is wat die man lang geleden vertelde en voordeed aan wie hij maar tegenkwam. Die man Jezus die met kerst jarig is. Misschien niet zo gek om in gedachten een stoel voor de jarige aan te schuiven met kerst?