Ik houd niet zo van mensenmassa’s en mijd meestal grote evenementen en festiviteiten. Maar ik houd wel van boten en bootjes en SAIL 2015 wilde ik wel eens meemaken. Gisteren was de Sail In over het Noordzeekanaal. Ik had geen zin om op het Java-eiland in Amsterdam tussen duizenden mensen langs de aangemeerde boten te schuifelen, dus dacht ik slim te zijn en lekker rustig boven Haarlem aan het water naar al die binnenvarende schepen te gaan zitten kijken. Erg naïef van me.
Met de fiets in de sprinter naar Haarlem was het al druk -het was al eerder duidelijk dat een auto geen enkele kans maakte om bij Sail te komen- en langs het Spaarne naar Spaarndam was het filefietsen. Spaarndam zelf was een vermakelijke chaos van bootjes, openstaande bruggen, geschutte sluisjes, stilstaande auto’s en daar doorheen slalommende fietsen. En aan de walkant van het Noordzeekanaal was het gezellig druk, zullen we maar zeggen.
Toen ik mijn plek tussen de jonge aanplant van boompjes en tussen de distels had ingenomen was het ook wel echt genieten. De tall ships zijn werkelijk fenomenaal, van verre zag je de getuigde masten al vanuit IJmuiden opdoemen. En de armada aan sloepjes, motor- en zeiljachten, barken, fregatten, platbodems, sleepboten, wastobben, vlotten en wat al niet meer in de tocht mee voer, was ongelooflijk. Zeer vermakelijk.
Over het Chileense ‘martelschip’ de Esmeralda is al genoeg geschreven. Het schip zelf is prachtig, ze kan er weinig aan doen wat mensen in haar ruimen allemaal uitgespookt hebben. Nooit vergeten dus en voortgaan. Een grootse belevenis was het, over vijf jaar zit ik er weer.
Zondag waag ik me toch even in het strijdgewoel van SAIL 2015 langs het IJ. Dan vindt namelijk van 11.15 – 12.15 uur in de ‘Oranje Oceaan’ de ‘Blessing of the Sails’ plaats, een interreligieuze viering waarin de zegen wordt gevraagd voor een behouden vaart. De traditionele formule is dat gebeden wordt voor ‘Godspeed, fair winds and following seas.’ Vlootpredikant Fred Omvlee zal de dienst leiden met medewerking van krijgsmachtrabbijn Menachem Sebbag, vlootaalmoezenier Frank Kamp en koopvaardijpredikant Helene Perfors. ‘ Vroeger was die viering ergens op een winderige kade, nu heeft de marine haar medewerking verleend en houden we de viering op het helidek van Zr. Ms. De Ruyter’, zegt Fred. ’Het Katwijks Christelijk Mannenkoor Jubilate uit Katwijk aan Zee komt zingen, die zijn al met honderd mensen, maar dan kunnen er nog altijd tweehonderd gasten bij.
Zeelui zullen er niet veel bij zijn, die zijn te druk met Sail, maar de commandanten van de tall ships zijn er wel.’ Ga jij nog aandacht besteden aan de Esmeralda? Fred: ’Ik had de link nog niet gelegd, maar nu je het zegt… De zegen is geen vergoeilijking of sanctionering. Misschien ga ik er wel impliciet aandacht aan besteden. In de zin van: ‘je draagt lief en leed met je mee, laat het verleden iets goeds teweegbrengen’. Dopen en zegenen doen we traditioneel vanuit een omgekeerde koperen scheepsbel. Symbolisch zal ik op dat moment het water laten stromen.’
Het was een rustgevende dag aan het water, ondanks mijn vele buren. De trage, beetje plechtige optocht van boten was toch wel Nederland op zijn best. Beetje jammer alleen dat een paar partyboten nog niet in de gaten hadden dat de Gay Pride Canal Parade al was afgelopen.