Onderweg

Mijn hele leven ben ik onderweg geweest. Vroeger van huis naar school, naar de universiteit en naar de kazerne. Later was ik onderweg naar mijn werk en daarnaast ben ik veel onderweg naar het buitenland geweest. Zowel in Nederland als in het buitenland was ik bij voorkeur met de trein onderweg. Na het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd is dat onderweg zijn gewoon doorgegaan. Als voorzitter van de reizigersvereniging Rover was ik de afgelopen acht jaar weer veel onderweg.

Vaak is aan mij gevraagd hoe ik dat allemaal vol hield en dan was mijn antwoord: ‘Door elke zondag naar de kerk te gaan en in de trein veel te lezen en na te denken.’ Het mooie van onderweg zijn met de trein, is dat je vaak zulke boeiende mensen tegen komt.

Daar aan te komen is je doel

In mijn jonge jaren vertaalde iemand voor mij het gedicht Ithaka van Kavafis, dat diepe indruk op mij maakte. Odysseus was twintig jaar onderweg van Troje naar zijn eiland Ithaka. Kavafis dichtte daarover onder andere: ‘Houd Ithaka wel altijd in gedachten. Daar aan te komen is je doel. Maar overhaast je reis in geen geval.’ En: ‘Ithaka gaf je de mooie reis. Was het er niet dan was je nooit vertrokken’. Je moet een dichter zijn om te kunnen verwoorden wat onderweg zijn betekent.

In mijn leven heb ik veel vluchtelingen gekend. Die waren tegen hun zin onderweg en eigenlijk verlangden zij allemaal naar huis. Sommige vluchtelingen zijn in Nederland nooit thuisgekomen. Zij bleven onderweg.

Meer dan ooit thuis

In de bijbel zijn veel mensen onderweg. Abraham, Jakob en Mozes waren langdurig onderweg. Jezus moest na zijn geboorte met zijn ouders vluchten naar Egypte. Paulus was voortdurend onderweg.

Door de coronacrisis is het reizen en onderweg zijn vrijwel opgehouden. Nu zijn we meer thuis dan ooit. Zijn we nu gelukkig op Ithaka aangekomen?