Remonstrant word je niet zomaar

Net als ik volgt ze in 1999 de oriëntatiecursus in de Geertekerk. Ze valt me meteen op door haar bedachtzaamheid, haar bijbelkennis en haar eigenheid. Na afloop in ’t café en na het einde van de cursus spreken we elkaar nog dikwijls. Ze blijkt uit een gereformeerd gezin te komen. In haar volwassen leven mist ze de ruimte voor een eigen geloofsbeleving. Er ‘moest’ zoveel van het geloof in haar ouderlijk huis. Ze vermijdt de kerk en keert het geloof de rug toe. Nu kan je de kerk wel uit je leven bannen, maar wat er met de paplepel is ingegoten, krijg je er niet zo makkelijk weer uit. Wat ze zoekt zou ze misschien bij de Remonstranten kunnen vinden?

Na de oriëntatiecursus is de spannende vraag wie zich aan de remonstranten zou gaan verbinden en wie niet. Atheïstisch grootgebracht, zoek en vind ik zelf in de Geertekerk de ruimte voor een fijne spirituele plek. En ik hoop dat zij ook die stap gaat zetten. Maar ze kan het niet. Ze is langdurig en diepgaand bij zichzelf te rade gegaan waarom. En ze komt er uit. ‘Ik heb de rest van mijn leven nodig om te ont-moeten’, verklaarde ze.

Eindelijk vrij

Dat begrip ont-moeten vind ik een vondst van haar. Ik moest er weer aan denken, toen ik een paar maanden geleden 65 werd. Een diepe gewaarwording van ont-moeten maakte zich van mij meester. Terwijl ik op geen enkele manier met spijt terugdenk aan de periode dat ik betaald werk deed, zo’n veertig jaar lang. Maar de vrijheid en ruimte die ik nu ervaar, voelen als een groot geschenk.

Overigens is het met mijn mede-cursist toch iets anders gelopen dan ze zelf had verwacht. Afgelopen Pinksteren is ze ‘vriend’ geworden van de Geertekerk. Een opmerkelijke stap, zeker gezien haar eerdere uitspraken over ont-moeten. Ik denk dat, als je jezelf alle ruimte geeft die je nodig hebt, je zo’n stap alsnog kan zetten, ondanks je eerdere afzijdigheid. Ze komt in haar leven op allerlei manieren en plekken ‘remo’s’ tegen. Mensen waarbij ze zich op haar gemak voelt. En die vragen haar ook wel eens waarom ze geen ‘vriend’ is van de Geertekerk in Utrecht, de stad waar ze woont. Het brengt haar aan het denken. Kortom, het leven zal altijd vol verrassingen blijven.