Pop-up viering vanuit De Nieuwe Plantage in Rotterdam, 7 juni 2020

Pop-up viering vanuit De Nieuwe Plantage in Rotterdam, 7 juni 2020

6 juni 2020
Geschreven door Redactie

‘Als een schaduw of een vriend’

POPUP-Viering

In en om het bezoekhuisje van verpleeghuis De Nieuwe Plantage

Welkom door Henriette van Woudenberg (Manager Zorg & Welzijn)

Een lichtje

We steken een lichtje aan bij de gedachtenistafel van verpleeghuis De Nieuwe Plantage. Hier liggen steentjes met de namen van de mensen die in de afgelopen tien weken, sinds het verpleeghuis dicht is, overleden. We branden een kaarsje voor hen, voor wie hier wonen, voor wie hier werken en voor familie, vrienden en mantelzorgers.

Het is ongenoemd gebleven bij de opname, maar onze gedachten gaan deze ochtend ook uit naar George Floyd, degene die hem moeten missen en de mensen die geraakt worden door het onrecht dat hem is gedaan.

Groet door Martijn Junte (Geestelijk Verzorger)

‘Is onze hulp de taal van de Ene?
Heeft hij er aarde en hemel mee gemaakt?
Laat hij dan trouw zijn, waarachtig en eerlijk,
als het werk dat zijn hand begon.
Om de genade.
Voor vrede en gerechtigheid.

Kyriegebed

Missa Criolla: Kyrie van Ariel Ramirez, uitvoering: Reinilde Zevenbergen-Buijs (harp), Jan Douwes (bariton) & Ard Verkerke (tenor).


Als een schaduw of een vriend
door Martijn Junte

Straks zal Nikki Mahes-Dielingen haar herinneringen aan Bep met u delen. Zij woonde op de Nieuwe Plantage: een kwetsbare, dierbare, bijzondere, karakteristieke bewoner. Op tragische wijze echter ondermijnden de onbedoelde gevolgen van de zorg in het verpleeghuis haar gezondheid.

Het verhaal van deze kwetsbare vrouw is de overdenking voor deze zondag. Het is een verhaal als een spiegel. Hoor het alsof je het zelf was.

Het gedicht ‘Goedheid’, hier gekozen als vertaling voor kindness, van Naomi Shihab Nye roept dit proces in een aantal beelden op en schetst de achtergrond waartegen het plaatsvindt: goedheid als schaduw of als vriend. Ik draag het gedicht voor als onze lezing van vandaag.

Lezing:

Goedheid

Naomi Shihab Nye, 1952

Voor je weet wat goedheid werkelijk is,
moet je dingen kwijt raken,
voelen hoe de toekomst oplost in een ogenblik,
als zout in een lichte bouillon.
Wat je in de hand had,
wat je telde en zorgvuldig spaarde,
dat alles moet weg om te weten te komen
hoe verlaten het landschap kan zijn
temidden van streken van goedheid.
Hoe je maar door rijdt,
denkend dat de bus nooit stoppen zal,
de passagiers zullen mais en kip etend
voor altijd uit het raam staren.

Voor je het tedere gewicht van goedheid leert kennen
moet je op reis waar de Indiaan in een witte poncho
dood ligt langs de kant van de weg.
Je moet zien dat jij dit had kunnen zijn,
hoe ook hij iemand was
die door de nacht trok vol plannen
en enkel de adem die hem in leven hield.

Voor je goedheid leert kennen als het diepste innerlijk,
moet je verdriet leren kennen als het andere diepste.
Je moet opstaan met je verdriet.
Je moet het aanspreken tot je stem
de draad oppakt van alle verdriet
en je de omvang ziet van het doek.

Dan is alleen goedheid nog van belang,
alleen goedheid strikt je veters
en stuurt je erop uit de dag in om brieven te posten en brood te kopen,
alleen goedheid licht het hoofd op
uit de menigte van de wereld om te zeggen
Ik ben het waar je steeds naar zoekt
en gaat dan overal met je mee
als een schaduw of een vriend.

Colombia
(werkvertaling uit het Engels door Martijn Junte*)

Lied

Am Tage Aller Seelen “Litanei auf das Fest aller Seelen” Franz Schubert (D.343), uitvoering door Reinilde Zevenbergen-Buijs (harp) & Jan Douwes (bariton).

Overdenking

Herinneringen aan Bep door Nikki Mahes-Dielingen

Muziek

Spiegel im Spiegel Arvo Pärt, arrangement en uitvoering: Reinilde Zevenbergen-Buijs (harp) & Ard Verkerke (tenor).

Gebed van barmhartigheid

Naar: de Metta Sutta

Laat al wat leeft gelukkig zijn en vrede vinden.

Wie of wat ze ook zijn:
sterk of zwak,
groot of klein,
zichtbaar of onzichtbaar,
ver weg of nabij,
of ze al geboren zijn of nog geboren moeten worden,
mogen ze allemaal gelukkig zijn!

Laat niemand een ander bedriegen
of met geringschatting behandelen.
Laat niemand uit ergernis of boze opzet
een ander ongeluk toewensen.

Zoals een moeder met haar leven
haar enig kind beschermt en behoedt,
laten wij zo voor al wat is en al wat leeft,
waar ook ter wereld,
een grenzeloos gevoel
van liefdevolle vriendelijkheid koesteren:
zonder haat, zonder vijandschap,
zonder begrenzing, ja, naar alle richtingen.

Of we nu lopen of staan,
of we zitten of liggen
laat ons toegewijd deze gezindheid bewaren.

Collecte

De digitale collecte wordt gehouden voor een ijscowagen bij de feestelijke heropening van verpleeghuis De Nieuwe Plantage als de acute crisis is geluwd.

Bidden voor vrede

Priez pour Paix, Francis Poulenc (FP.95) uitgevoerd door Reinilde Zevenbergen-Buijs & Jan Douwes

Tot slot

‘Gooi het eens over een andere boeg’, een korte vertelling naar Johannes 21, 2-11

Aan het einde van het Johannes-evangelie hebben de leerlingen van Jezus Jeruzalem verlaten. Ze zijn terug gegaan naar Galilea. Daar hebben ze hun oude vak weer opgepakt: vissen. Een groot succes is het niet. Ze vangen niets. Een man op het strand roept hen toe: “Hé, gooi het toch eens over een andere boeg!” Ze denken te doen wat hij zegt wanneer ze het net uitzetten aan de andere kant en met een boot vol vis aan land komen. Uiteraard is de man op het strand niemand anders dan Jezus zelf. Hij rookt wat visjes op een vuurtje. “Ach,” zegt hij, “jullie hebbenje eigen vis meegebracht. Leg het er gerust bij.” In het gesprek dat dan volgt, ontdekken ze dat zijn oproep niet van vistechnische aard was. Hij bedoelde dat ze niet terug moesten naar vroeger, maar de steven wenden naar de toekomst. Ik stel voor dat we die oproep serieus nemen. Kom op, ga die lege kerk uit en zoek een plek om fijn up te poppen, zoals wij vandaag bij De Nieuwe Plantage. Dit was mijn visje. Ik kijk uit naar de uwe.

Zegen

‘Geluk’

=============================================

Wilt u deze tekst printen? Dat kan het beste via deze link!

 

=============================================

Met dank aan: Aafje – thuiszorg, huizen zorghotels

Crew:

Regie: Jeroen Bos

Camera/licht: Jop Duyn

Geluid: Henk Schep

Cast:

Reinilde Zevenbergen (Harp)

Jan Douwes (Bariton)

Ad Verkerke (Tenor)

Henriette van Waardenberg (Manager Zorg & Behandeling)

Nikki Mahes-Dielingen (Verpleegkundige)

Martijn Junte (Geestelijk Verzorger)

Elizabeth In ’t Hout (bewoner)

Alice Vermeulen (familie)

 

* Omdat het gedicht Kindness de lezing is van deze zondag heb ik gekozen voor verstaanbaarheid boven oorspronkelijkheid. De vertaling is van mijzelf. Ik heb gekozen om kindness te vertalen als goedheid omdat dit woord beter aansluit bij het ritme van het gedicht. De overlap in betekenis tussen het Engelse kindness en het Nederlandse goedheid is dusdanig, dat het ook als vertaling te verdedigen is. Omdat hier ruimte is voor de oorspronkelijke versie zet ik het er alsnog bij.

Kindness

Naomi Shihab Nye, 1952

Before you know what kindness really is

you must lose things,

feel the future dissolve in a moment

like salt in a weakened broth.

What you held in your hand,

what you counted and carefully saved,

all this must go so you know

how desolate the landscape can be

between the regions of kindness.

How you ride and ride

thinking the bus will never stop,

the passengers eating maize and chicken

will stare out the window forever.

Before you learn the tender gravity of kindness,

you must travel where the Indian in a white poncho

lies dead by the side of the road.

You must see how this could be you,

how he too was someone

who journeyed through the night with plans

and the simple breath that kept him alive.

Before you know kindness as the deepest thing inside,

you must know sorrow as the other deepest thing.

You must wake up with sorrow.

You must speak to it till your voice

catches the thread of all sorrows

and you see the size of the cloth.

Then it is only kindness that makes sense anymore,

only kindness that ties your shoes

and sends you out into the day to mail letters and purchase bread,

only kindness that raises its head

from the crowd of the world to say

it is I you have been looking for,

and then goes with you every where

like a shadow or a friend.

Colombia

Martijn Junte, mei 2020

Over Redactie

Redactie

De redactie van Remonstranten.nl bestaat uit Annemarie Gerretsen, Liesbeth Orthel en Michel Peters. Zij opereren vanuit het Landelijk Bureau in Utrecht en komen wekelijks bij elkaar om voor jou de meest actuele, inspirerende, verdiepende en/of remonstrantse blogs te publiceren. Voor tips kun je het contactformulier gebruiken.

Gerelateerd

20 maart 2024

In Balans. Uit Balans #40dagen

‘Ben je nog steeds in balans’ vroeg een kennis me toen we via LinkedIn weer contact kregen. Ik voelde een licht prot
13 maart 2024

Waar geef jij je aandacht aan? #40dagen

Nadenken over de vraag: waar richt ik mijn aandacht op in het leven, wat zou dat koninkrijk voor mij, voor ons kunnen be
7 maart 2024

De ander als venster op Pasen #40dagen

De telefoon gaat. Het is mijn collega met een nieuwe aanmelding. Een huisarts vraagt onze inzet bij een patiënt met een