Sinds vorig jaar september woon ik op loopafstand van misschien wel de bekendste markt van Nederland, de Dappermarkt. Van schoenen tot pannen, groenten en bloemen, alles is er te koop. En mocht dat wat je zoekt er nu net niet zijn, dan valt er altijd wel wat te regelen. Het beste zicht op de markt heb je vanaf een bankje, precies in het midden, in de zon. In de vastentijd neem ik wat vaker plaats op dat bankje (zonder Facebook, maar met Surinaamse roti, of zo’n grote marktstroopwafel). De Dappermarkt vormt vanaf het bankje een prachtige oefenplaats in diversiteit. De verschillen tussen mensen zijn groot, en toch mag het op de markt allemaal naast elkaar bestaan. Als je goed kijkt lijkt zelfs de pas van mensen te vertragen.
Wij zijn vergankelijk als stof, en tegelijkertijd bron van leven. Daar herinnerde Aswoensdag mij aan. Dat is wat wij met elkaar delen. Vanuit die bron groeit diversiteit, verscheidenheid. Ik nodig je uit om eens naast me te komen zitten. Even stil te zitten, zelf te vertragen, te luisteren en kijken, je te verwonderen. En vooruit dan, samen roti en stroopwafels eten.
Als ik mij machteloos voel in een wereld van ellebogengedrang,
Als de stem van de nuance niet zichtbaar is in de media,
En al het geschreeuw mij angst inboezemt,
Dan verlang ik naar het bankje, in de zon,
Daar bij de Dappermarkt
en dat wens ik iedereen toe,
de komende (vasten)tijd,
om zomaar op een bankje,
in de zon te zitten,
en het leven,
in alle geuren, klanken,
onze verschillen,
en in dat wat ons bindt,
met een glimlach te verwelkomen.