Waar ben ik trots op, waar schaam ik me voor?

Waar ben ik trots op? Niet veel. Ik ben nu in een bepaalde stemming, moe, vermoeid. Dan ken ik weinig gevoelens van trots. Alles is me in de schoot geworpen, zo zie ik dat, het leven komt naar me toe. Tuurlijk zijn er ook wel wat dingen die niet zo goed lopen en ook daar heb ik maar beperkt zelf invloed op, soms helemaal geen invloed. Wat is dan iets waar je trots op kunt zijn? Stom genoeg ben ik wel trots op mijn Friese roots, maar dat slaat natuurlijk al helemaal nergens op. Friese trots, dat is mij niet vreemd, dat zit in mijn bloed, daar word je als Fries zowat mee geboren. Verder ben ik nergens trots op. Ik vind dat je jezelf niet op de borst hoeft te kloppen, voor niets niet. Ik moet eerlijk bekennen dat ik zelfs een allergie heb voor mensen die zich ergens op laten voorstaan, die denken dat ze heel wat zijn en dat alles wat ze bereiken helemaal aan henzelf te danken is. Je hebt het heus niet allemaal zelf gedaan. Of wel soms? Die kracht heb je toch gekregen en die kracht komt toch ergens vandaan? Heb ik die kracht aan mezelf te danken? Ik denk het niet. Je kunt je er wel op afstemmen en die kracht dankbaar in ontvangst nemen. 

Schaamte

Ik schaam me ook voor weinig dingen. Die paar dingen die ik in mijn leven niet helemaal goed heb gedaan. Ik ben een keer letterlijk over de benen van een dronken persoon heengestapt. Even later stond er een ambulance voor de deur van de supermarkt. Toen voelde ik me wel rot, omdat ik niet zelf voor hulp voor die persoon had gezorgd. Waarom niet eigenlijk? Ook toen was ik waarschijnlijk moe. Het kwam me kennelijk heel slecht uit dat daar iemand midden over het voetpad zijn roes aan het uitslapen was, misschien ergerde ik me er wel aan. Gelukkig was er iemand anders zo aardig om wel een Barmhartige Samaritaan te zijn. Die man die daar lag was ook moe van het leven, had waarschijnlijk drank ingenomen om de pijn van het leven te verdoven. Ik voel me meer verwant met hem, dan met mensen die zichzelf heel wat vinden. Waarom is het leven zo vermoeiend? Waarom komen we nauwelijks tot rust? Wat maakt het leven zo onrustig? Waarom zijn er zoveel zorgen? Waarom is er zoveel verdriet en pijn? Hoe kunnen we het tij nog keren wat betreft de klimaatverandering en afname van biodiversiteit? Dat zijn vragen die mij bezig houden. 

Liefdevol bijeenzijn. Ik denk dat mensen dat nodig hebben. Ik heb dat zelf ook nodig.