Wonen bij jezelf

‘Kun je thuis zijn bij jezelf?’ Verrast kijk ik de fysiotherapeut aan. Deze vraag heeft nog ooit iemand aan me gesteld. Het onderwerp is me niet vreemd. Als mensen bij ons in de kerk in Zwolle komen en laten weten dat ze zich thuis voelen, dan roept dat ontroering in me op. Het geeft aan dat mensen zich veilig voelen. Dat ze ongedwongen aanwezig kunnen zijn, dat ze ruimte ervaren voor hun innerlijk leven. Allemaal aspecten die maken dat een mens zich ergens thuis voelt. Je thuis voelen is voor mij een belangrijke waarde. Het was niet in me opgekomen dat de spanningen in mijn rug misschien wel verbonden zijn met deze waarde. Ga ik leren meer ongedwongen aanwezig te zijn bij mezelf, bij de ander?

De smaak van stilte

Bieke Vanderkerckhove (1969-2015) schreef een boek waarin ze uiteenzet hoe ze bij zichzelf is gaan wonen.  ‘De smaak van stilte, hoe ik bij mezelf ben gaan wonen’. Toen ze 19 jaar was hoorde ze dat ze A.L.S. had, een ziekte die langzaam haar spieren verlamt en haar een levensverwachting van twee tot vijf jaar geeft. Op wonderbaarlijke wijze stopt bij haar het verlammingsproces. Haar levensverwachting is daardoor verlengd, maar haar afhankelijkheid is totaal. Voor elk hapje en slokje heeft ze hulp nodig. Soms botst ze tegen de muren van haar onvermogen op en schreeuwt ze het uit om haar afhankelijke lichaam en haar machteloosheid. Een vriend neemt haar een weekend mee naar een klooster. Daar leert ze in de stilte haar thuis te vinden. ‘Thuis zijn bij jezelf’ is een dagelijkse meditatieoefening in de benedictijnse traditie: tijd nemen om in de stilte bij jezelf te zijn, hoe moeilijk het ook is.

Onrust

Zelf beoefen ik al jaren meditatie met wisselende regelmaat. Er waren tijden dat ik het met mezelf niet kon uithouden, zoveel onrust was er in mij. Ik had een korte tekst geleerd van de boeddhistische monnik Thich Nhat Hanh: Ik adem in en kom tot rust, ik adem uit en glimlach; thuisgekomen in het nu wordt dit moment een wonder. Ik werd helemaal niet rustig en ervoer zeker geen wonder, maar het hield me een tijdje op mijn plaats. En al gaande is die grote onrust in mij weggeëbd.

Kanteling naar mildheid

Bieke vertelt dat op het dieptepunt van haar uitzichtloosheid er iets in haar kantelde. Dat er openheid ontstond. Openheid naar de schatkamer van haar hart, waar ze liefde ervaart voor alles en iedereen. Die ervaring maakt haar een ander mens. Ze gaat op een andere manier naar het leven kijken, waarbij ze de ander kan laten zijn wie hij of zij is, omdat ze steeds meer gaat zien dat ieder mens leegte, diepte en volheid kan beleven.

Proefnummer AdRem, remonstrants magazine

Vraag nu een proefnummer aan van AdRem, het remonstrantse magazine!

Thuis zijn bij jezelf is geen statische toestand. Alles in het leven is immers in beweging, als eb en vloed. In die beweging ervaren dat het er is, een ruimte waar alles samenkomt of vanwaar alles uit vertrekt, een thuis. ‘Kun je thuis zijn bij jezelf?’ Die vraag van de fysiotherapeut destijds heeft een onvermoede weg in mij geopend:  een weg om te kunnen wonen bij mezelf.

Fride Bonda
predikant Remonstrantse Gemeente Zwolle