Nieuwe remonstrant: Bertrand van den Boogert

Nieuwe remonstrant: Bertrand van den Boogert

Wie ben ik?
Mijn naam is Bertrand van den Boogert, 40 jaar en wonend in het Zuid-Hollandse Middelharnis op het eiland Goeree-Overflakkee. Getrouwd in de remonstrantse kerk met Hugo de Kraaij.

Wat is mijn kerkelijke historie?
Gedoopt in het mooie kerkje van Den Bommel. Een Nederlands Hervormde Kerk op gereformeerde grondslag, zoals hier op het eiland alle oude dorpskerken zijn. Het zijn allen bondskerken. Goeree-Overflakkee maakt immers deel uit van de biblebelt.

Op een gegeven moment zijn mijn ouders overgestapt naar de Exoduskerk in Sommelsdijk. De enige Nederlands Hervormde Kerk op het eiland die geen deel uitmaakt van de bondsignatuur. Een ‘vrijzinnige’ kerk vanuit het perspectief van Goeree-Overflakkee.

En als kind ga je dan netjes mee met je ouders. Iets waar ik tot op de dag van vandaag volop van heb genoten. Naar de kerk gaan was altijd leuk! Misschien daarom ook was ik van kinds af aan betrokken bij het kerkenwerk. Ik heb zelfs een boek mogen schrijven over de geschiedenis van deze ‘vrijzinnige’ groep op Goeree-Overflakkee: ‘De Intocht van de Exodus’.

Wat ik allemaal deed in de kerk?  Ik nam deel aan de interieurcommissie, organiseerde samen met anderen maandelijks Taizévieringen en een Kinderkersttocht van Nazareth naar Bethlehem. Een kerstevent waar vele honderden kinderen en ouders met lampionnen op weg gingen van de ene naar de andere kerk om te eindigen op een schoolplein bij een grote stal. In prima samenwerking met andere kerken. Zodoende kwam ik van jongs af aan in aanraking met verschillende mensen en verschillende geloofsrichtingen binnen het christendom.

Hoe ben ik bij de Remonstranten terecht gekomen?
Ik leerde mijn partner Hugo kennen. Om de week verbleef ik het weekend bij hem in Gouda en elke zondag wilde ik graag naar de kerk. En dan heb je in Gouda volop keuze! Nieuwsgierig en leergierig als ik ben, ging ik langs bij de oud-katholieken, de lutheranen en de hervormden in de Sint Jan. En zo via de lutheranen ben ik terecht gekomen bij de Remonstranten. Ik nam Hugo een aantal keer mee en hij voelde zich bij de Remonstranten in Gouda het meeste thuis. Dat kwam goed uit, want ook op Goeree-Overflakkee was een remonstrantse gemeente. Een kerk waar ik al vele jaren over de vloer kwam. Onder meer door de Taizévieringen. Van lieverlee zijn we samen remonstrants geworden en waren het ook de predikanten en de gemeenschap die zorgden dat we ons hier prettig en geprikkeld voelden.

Wat trekt mij aan in het gedachtengoed van de Remonstranten?
Het vrijzinnige gedachtengoed. Vele kerken denken in hokjes en ik vind dat Remonstranten juist de grenzen onderzoeken. Ik word geprikkeld en uitgedaagd.

Wat gaat ervoor zorgen dat ik bij de Remonstranten blijf?
Geloofsgenoten. In coronatijd hadden we in Sommelsdijk om de twee weken digitaal een gespreksgroep. Je praatte op die manier met geloofsgenoten en dat is zo ontzettend fijn. Dat geeft energie! Immers, spreken en je diepste beelden delen met mensen die op dezelfde lijn zitten is ontzettend prettig. Hier voel ik me thuis.

 

Zie ook

Het blijft tobben 
10 februari 2020

Het blijft tobben 

Ruard Ganzevoort weet van leed. Op zijn elfde werd hij misbruikt. Als predikant binnen de Nederlandse Gereformeerde Kerken beleefde hij zijn ‘coming out’. Hij was getrouwd en is vader van zes kinderen, van wie er een is overleden door wiegendood. Hij ging scheiden en leefde verder met een man… Lees verder

Omzien naar elkaar, na veertig jaar
5 april 2022

Omzien naar elkaar, na veertig jaar

Het vertrouwen van de burgers in de overheid staat onder druk omdat de overheid de burger beschouwt als ‘homo economicus’ en hem daarom als klant van een onzichtbare en onpersoonlijke overheid benadert. Degenen die aan de kant staan, verliezen alle vertrouwen in de overheid als de partij die naast hen staat en voor hen opkomt… Lees verder