Ds. Jaap Marinus

Jaap Marinus is predikant in de Parkstraatgemeente, een samenwerkingsverband van Remonstranten en Vrijzinnig Protestanten.

Als theologie meebeweegt met het leven

Als iemand mij vraagt wat de rode draad is in mijn leven, dan heeft het antwoord altijd wel iets met theologie te maken. Hoewel dat niet per definitie was voorbestemd. In 1983 werd ik geboren in de Groningse plaats Stadskanaal. Als eerste kind van drie groeide ik op in een warm nest en geloven werd met de paplepel ingegoten. Ik groeide op in Hoogezand en de evangelische Opwekkingsliedjes, bijbelversjes en Oud-Testamentische-verhalen zijn met de paplepel ingegoten. Een puzzel van de ark van Noach staat mij nog levendig voor de geest en brengt warme herinneringen met zich mee.

Na een lange leerweg van de Mavo, naar het MBO, naar het HBO en een jaar fulltime werken in een muziekinstrumentenwinkel, besloot ik in 2007 mijn leven om te gooien en mijn hart te volgen. Ik ging hbo-theologie studeren, maar niet zonder het propedeusejaar door te brengen in de leefgemeenschap van bijbelschool De Wittenberg in Zeist. Daar ontmoette ik een vrouw die de moeder van mijn kinderen zou worden. We stonden verschillend in het leven, wat de gesprekken spannend maakte.

Puberale fase

Als je van grote hoogte komt, val je ook dieper. Dat was wat mij overkwam. Van grote zekerheden, waarheden en dogma’s was ik doorspekt. Maar door studie, tijd om na te denken en levenservaring, moest ik heel veel zekerheden overboord gooien; ik kreeg het niet meer bij elkaar. In de winter van 2013 besloot ik op de fiets: ik geloof niet meer in God. De volgende ochtend werd ik wakker en kwam het bewustzijn dat ik mijzelf ook geen atheïst kon noemen. Maar wat dan wel?

Een pijnlijke zoektocht volgde. Een puberale tijd ook. Schoppen tegen heilige huisjes, de discussie opzoeken, gesprekken voeren, het hielp mij om een nieuw godsbeeld te vormen. In dat jaar werd ik tussendoor nog beroepen in een Baptistengemeente in het land, maar omdat ik mijn twijfels eerlijk had tentoongespreid op mijn toenmalige website StaatGeschreven.nl, bleek ik te licht voor die gemeente.

Vrijzinnig leven

In 2014 werd ik op de koffie gevraagd door toenmalig algemeen secretaris van de Remonstranten, Tom Mikkers. Hij zag in mij talent voor ondernemen en een ideologie die aansluit bij waar vrijzinnigen voor staan. Na een gesprek met het moderamen zei toenmalig voorzitter Cees de Monchy: “Hij is al remonstrant, hij weet het alleen zelf nog niet.” Hij had gelijk.

In Ede ben ik in 2015 de gemeenschap De Leven begonnen, waar twintigers en dertigers aangesproken worden door het vrijzinnige karakter van de gemeenschap en veelal samen de gezelligheid en het goede gesprek opzoeken. In april 2020 ben ik vernieuwingspredikant geworden in Utrecht, verbonden met de Geertekerk daar. Sinds maart 2022 ben ik gemeentepredikant in de Parkstraatgemeente in Arnhem. De master theologie en de post-master aan het remonstrants seminarium zijn inmiddels in the pocket.

Bewegen naar de toekomst

De rode draad waar ik mee begon wordt steeds helderder zichtbaar. Mijn hart ligt bij het vrijzinnig gedachtegoed, ook omdat mijn biografie daarop aansluit. Als je niet meer kunt geloven in de God van je jeugd, de God van je ouders, ben je dan gedoemd tot het atheïsme? Nee. Er is een andere weg die heilzamer en meer vervullend is, denk ik. Vrijheid, verdraagzaamheid, tolerantie, een ander in zijn of haar waarde laten, maar het gesprek blijven aangaan over overeenkomsten en verschillen, daar kunnen vrijzinnigen bij uitstek een platform voor bieden en daar draag ik graag mijn steentje aan bij.

Zo kwam ik ooit bij de remonstranten terecht, omdat ik het verlangen deel dat zo’n mooie gemeenschap, met ruimte voor iedereen, een toekomst verdient. Ik help graag mee met het bouwen van die toekomst door te kijken naar mogelijkheden en kansen. Die weg gaan we hopelijk samen in vertrouwen tegemoet en ik zie ernaar uit je te ontmoeten, hopelijk fysiek!