Het gezicht van Germ Huizinga

Mag je iemand typeren als trouw en standvastig als je hem één keer hebt gesproken? Bij Germ Huizinga (1942) uit Hengelo durf ik dat wel aan. Ga maar na: zijn leven lang werkzaam in het onderwijs,  53 jaar getrouwd, altijd in Hengelo gewoond, 15 VCJC kampen geleid, 20 jaar lang bestuurlijk actief geweest voor de PvdA in de gemeente en de provincie, 7 jaar als penningmeester in de kerkenraad. En nog zo wat.

Onderwijzer in hart en nieren
‘Ik ben dus geboren en getogen in Hengelo. Mijn vader was tekenaar bij Stork, geboren in Deventer, opgeroeid in Gasseltenijveensemond in een doopsgezind nest. Mijn moeder was vrijzinnig –hervormd uit het Friese Zürich. Ze hebben elkaar tijdens een Esperanto meeting ontmoet. Overigens heb ik geen gelovige opvoeding gehad, mijn ouders plaatsten me op een openbare school waar ik in de 5^e en 6^e klas wel godsdienstles kreeg. Over de Mulo heb ik 5 jaar gedaan. Na voetoperaties ( aan mijn Holbolvoeten) kreeg in TBC en kuurde ik in het sanatorium Zonnegloren in Soestduinen. Het gevolg was dat ik 1,5 jaar niet naar school ben geweest. Vervolgens naar de Kweekschool. Voordat ik de hoofdakte had, was ik al benoemd als onderwijzer. Dat werk heb ik tot mijn pensionering in 2004 met erg veel plezier gedaan. 27 jaar daarvan, was ik hoofd van de school. Het maken van de schoolwerkplannen en het steeds intensievere leerlingvolgsysteem, vanaf de jaren 70, vond ik minder boeiend. In de jaren tachtig met de komst van de gastarbeiders verkleurde de school, tachtig procent van de school was toen allochtoon. Het onderwijs werd individueler en meer gedifferentieerd. Langzaam aan werden we een Freinetschool. waarin het individuele werken de boventoon had.’

Jeugdwerk
‘Ik ben met de Remonstranten in contact gekomen via de VCJC. Tijdens de kweekschool ging ik jeugdwerk leiden bij de VCJC afd. Hengelo. Een jaar later was ik voorzitter. Zo kwam ik bij alle vrijzinnige kerken over de vloer en was ik ‘in functie’ bij de opening van de remonstrantse kerk hier in Hengelo. Ik leerde ook mijn vrouw bij de VCJC  kennen en zij was van huis uit remonstrants. In 1964 ben ik gedoopt bij ds Bierenga en toegetreden tot de Remonstranten. Van 2008 – 2016 heb ik in de kerkenraad gezeten en zevenentwintig jaar (1976 –  2001) heb ik met mijn vrouw de redactie gedaan van ons toenmalige kerkblad ‘Taal en Teken’.

Wonderen
‘Ja waarom? Een groot aantal dingen geloof ik niet meer:  God is voor mij geen persoon, maar een kracht. Ik neem de bijbel niet letterlijk, maar de levensverhalen en de antwoorden op de levensvragen in dat boek hebben me nog veel te zeggen. Geen schepping, maar een evolutie. Een hemel? Neuh, die zal er niet zijn. Ik ben wel benieuwd wat er met mijn ziel gebeurt na mijn overlijden. Maar ik geloof dat er meer is dan niks en voel me thuis in onze gemeente. In het wonderbaarlijke om mij heen ervaar ik het goddelijke, bijvoorbeeld de natuur, een kabbelend beekje, rust en stilte.’

Zingen en besturen
‘Altijd bezig, dat wel. Tussen 1970 en 1990 dus bij de PvdA in Hengelo en de provincie.  Ik zing ontzettend graag, nu al 34 jaar als bas bij het Koninklijk Hengeloos Mannenkoor en veel langer in de cantorij van de kerk. Ook in die sector weer allerlei functies gehad: acht jaar voorzitter van de Muziekschool  en even lang voorzitter van de Hengelose Korenkoepel.  Ach, nu is het wat rustiger.  We gaan binnenkort weer lekker toeren met de caravan in Zuid – Europa. De Beraadsdag, dit jaar op een steenworp afstand, moet ik dus aan me voorbij laten gaan.’

Michel Peters