Michel Peters spreekt met voorzitter Bram Schrier over het reilen en zeilen van gemeente Sommelsdijk. Met name over de ‘tafelgesprekken’ die om de week worden gehouden.

In 2005 konden we in het kader van bezuinigingen nog slechts om de week een dienst organiseren. Meteen ontstond het idee van de openstelling van de kerk op de andere zondagen. Sindsdien organiseren we dan bijeenkomsten van september tot mei, niet in de zomermaanden. Het was een beetje zoeken. We schenken altijd koffie met een programma, maar voor oudere mensen is met elkaar praten in de kerk lastig. Die bleven al snel weg. Als experiment hebben we toen ook zangdiensten met orgelmuziek georganiseerd, dat liep goed. In de tafelgesprekken die van lieverlee zijn ontstaan bespraken we bijvoorbeeld de nieuwe geloofsbelijdenis en altijd ook nieuwe boekjes die verschijnen. Er is een korte liturgie, we steken de paaskaars aan, zingen het antwoordlied, een gebed en een zegenbede.

Lief en leed

Dat heeft altijd verrassend goed gelopen, mensen vinden het vaak leuker dan een dienst omdat een persoonlijk gesprek over het geloof voor veel mensen niet vanzelfsprekend is en omdat lief en leed wordt gedeeld. Het is altijd intensief en gaat altijd ergens over. We begonnen met 6 – 12 mensen, in het jaar voor corona was dat uitgegroeid naar 10 -12 mensen. Soms liepen er spontaan mensen naar binnen en gingen meepraten. In coronatijd is het tafelgesprek niet meer fysiek georganiseerd helaas, maar hadden we nog wel via Zoom gesprekken met elkaar. Na corona hebben we de tafelgesprekken in de kerk weer opgestart, soms doen we dat per zoom zodat iemand uit Frankrijk ook mee kan praten. Vaak gaat het over kerkelijke onderwerpen uit Trouw. Daar zitten ook mensen van buiten bij en mensen die niet geloven. Dat maakt het gesprek heel boeiend. Iedereen is welkom. We zorgen ervoor dat mensen zich meteen bij ons thuis voelen. We gaan ze niet doodknuffelen, maar zeker ook niet negeren.

Avondmaal

Dan nog iets over het avondmaal in onze gemeente. We doen dat twee keer per jaar: op Goede Vrijdag en op de eerste adventszondag dat er dienst is – vaak de tweede zondag van december bij ons. Iedereen doet mee, vroeger hadden we avondmaalmijders maar dat is niet meer aan de orde. Waarom niet vaker? Het spreekt mensen niet erg aan, het heeft niet zo’n grote betekenis en is voor veel mensen een ver-van-mijn-bed-show. We zijn niet zo’n rituele gemeente.

Michel Peters