Kloosterbier uit de Bijlmer

Kloosterbier uit de Bijlmer

AdRem sprak met ‘abt’ Johannes van den Akker en brouwmeester Thomas Hermsen van het net opgerichte Kleiklooster – midden op een grote galerijflat in Amsterdam Zuid-Oost – over modern kloosterleven en bierbrouwen met passie.

Een modern klooster

Sinds kort wonen acht volwassenen met vijf kinderen in het kleiklooster, een moderne gemeenschap op de tweede etage van een imposant flatgebouw-in-de-steigers.  Johannes van den Akker, initiatiefnemer, vertelt dat hij actief was in Amsterdam bij Stroom. Dit is een geloofsgemeenschap voortkomend uit de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt, die op een alternatieve manier probeert om de vrijheid van Jezus in de praktijk te brengen.

Doordacht plan

Johannes:  ‘Met mijn vrouw droomde ik van een groter huis, maar niet noodzakelijkerwijs een groter privédomein’. Hij wilde waarden als gastvrijheid, gerechtigheid, gemeenschap en barmhartigheid vormgeven in een huis. Zo ontstond het idee van een klooster. Midden in de samenleving. De leden hebben een baan, maar stellen ook tijd beschikbaar voor gemeenschappelijke activiteiten en voor anderen. Er zijn woningen en er is een gemeenschappelijk gebouw, waar wordt gegeten, gebeden en waar men elkaar ontmoet. Er zijn gastenkamers voor tijdelijke opvang. En over een tijdje dus ook een heuse brouwerij. Op dit moment wordt het bier nog gebrouwen in een gehuurde brouwerij.

Kloosterbier

Het idee om kloosterbier te gaan brouwen ontstond na een bijeenkomst van Stroom, dat in het teken stond van het klooster, en waar met een thuisbrouw-setje bier werd gemaakt. Er werd eerst een trainee sociaal ondernemerschap aangesteld om een businessplan te maken, om te kijken of het project haalbaar kon zijn. Nadat deze het groene licht had gegeven, kwam Thomas Hermsen in beeld.

De brouwmeester

Thomas Hermsen studeerde cognitive neuroscience, maar was meer geïnteresseerd in lekker koken en dol op speciaalbier. Hij wilde graag brouwer worden en stopte met zijn studie. Door passie gedreven verdiepte hij zich jaren in de kunst van het bier maken. Zijn studie kwam hem daar overigens goed bij van pas.  Nu mag hij zijn keuken verruilen voor échte ketels. Voorlopig nog in Rotterdam, bij een bestaande brouwerij, maar de bedoeling is dat er op termijn een eigen brouwerij komt vlak bij het kleiklooster. Een kloostertuin is er al: de gemeente stelde een stuk grond van 2500 m2 beschikbaar. Daar mogen moeders met kinderen uit de buurt nu moestuinieren. Er gaat ook hop komen en kruiden en vruchten voor in het bier.

Duurzaam en sociaal ondernemen

Het hele proces moet zo duurzaam en sociaal mogelijk zijn. Ze hopen straks het bier met een elektrisch voertuig te kunnen vervoeren, het ‘afval’ van het productieproces is heerlijk voedsel voor de dieren van de kinderboerderijen in de buurt en wie weet dat de brouwerij straks ook een (stage)plaats kan zijn voor jongeren, die anders moeilijk aan een baan kunnen komen.

Passie en commercie

Wanneer Thomas over bierbrouwen praat, gaan zijn ogen glinsteren. Hij wil het lekkerste bier maken, dat er bestaat. Hij gebruikt uitsluitend goede ingrediënten, laat zich niet haasten in het proces en componeert als het ware een smaakkunstwerk: snufje van dit, vleugje van dat. Met soms verrassende ingrediënten. Zoals de zelf-geplukte aardbeien uit de tuin van zijn moeder bijvoorbeeld.

Er is een groot vertrouwen in de kunsten van Thomas. Hopelijk vertaalt dat zich ook in een goede commercie. De crowdfunding voor de eerste brouwsels overtrof in elk geval al ruimschoots de gestelde doelen. Hierdoor staan nu al drie soorten bier te rijpen totdat ze op 17 oktober bij een feestelijke opening worden uitgedeeld aan de crowdfunding supporters en verkocht.

Gelukkig zijn speciaalbieren steeds populairder aan het worden en een nieuw biertje dat zich kloosterbier kan noemen, kan helemaal op aandacht rekenen. Mijn aandacht heeft het in elk geval. Ik verheug me al op de eerste kloosterbiertjes!

 

Vanessa van Koppen
Gemeentelid in Den Haag, redactielid AdRem

 

 

 

 

 

 

 

Zie ook

2 juni 2016

Arminius Instituut: binding en vrijheid in vrijzinnige gemeenten

Toen ik van 1990 tot 2010 predikant was bij de Utrechtse Remonstrantse gemeente werd mij door nieuwkomers vaak gevraagd: Waar bind ik mij aan? Wat is het bijzondere van deze geloofsgemeenschap? Hoe wordt het appel op continuïteit ervaren, beklemmend of als een warme deken?.. Lees verder

Het gezicht: Mariëlle Slis – van Royen
2 juni 2016

Het gezicht: Mariëlle Slis – van Royen

Mariëlle Slis – Van Royen (1971) is per 1 maart voor twee dagen in de week aangesteld als personeelsfunctionaris op het landelijk bureau Remonstranten. Je hoeft haar over dit werk en de organisatie weinig meer te vertellen, want voor die tijd zat zij zes jaar in de CoZa met de portefeuille P&O. En via haar ouders en grootouders is het ‘remonstrant zijn’ haar met de paplepel ingegoten… Lees verder