Het gezicht van Eric van der Ende

Het gezicht van Eric van der Ende

Zou hij al tegen de kerk in Vlaardingen staan? Eric van der Ende (1963), voorzitter van gemeente Vlaardingen, kocht via internet een lichtkerstboom van 3 x 8 meter.  ‘We willen natuurlijk wel de grootste kerstboom van Vlaardingen hebben’, zegt hij. ‘Beetje gek doen is leuk. En alle publiciteit is goede publiciteit. Ik sta dan ook honderd procent achter de postercampagne van de Remonstranten’. Een positivo die zich voor zijn gemeente reële doelen stelt: beheren van het kerkgebouw, het bedienen van de kleine, oude gemeente, zonder dat groei in zicht is.’

Rasecht

‘Geboren en getogen, gedoopt, getrouwd en bevestigd in Vlaardingen, een rasechte dus, dat kun je wel zeggen. Mijn opa en oma van der Ende zaten hier ook al bij de Remonstranten, mijn grootvader is voorzitter van gemeente Vlaardingen geweest.  Ik was vroeger al een eigenwijs en eigenzinnig mannetje. Een gevoel van: ik mag zijn wie ik ben, kom maar op.  Predikant Marga Vos stimuleerde dat. Op mijn 18e werd ik lid van de gemeente, maar toen ik op mijn 25e voor de kerkenraad werd gevraagd heb ik toch maar bedankt. Nu ben ik al wel bijna acht jaar voorzitter. Wij waren als gemeente op sterven na dood, maar ik heb mijn schouders gezet onder het opknappen van ons kerkgebouw. De remonstranten horen gewoon in Vlaardingen, we hebben eerst maar eens een bord op de kerk gespijkerd met onze naam erop. En we verhuren de kerk nu aan derden. Helaas heeft de vriendenwerfcampagne ons geen nieuwe vrienden opgeleverd, maar op deze manier houden we het nog vol. Mijn geloof is voor mij essentieel, maar ik heb het wel altijd op mijn eigen manier in willen vullen. Geloof geeft mij inspiratie en is mijn anker. Het stimuleert en motiveert me bovendien om maatschappelijk betrokken te zijn in mijn omgeving. Kern daarvan is: diversiteit is goed, je moet respect hebben voor mensen om je heen, voor de natuur en de samenleving. En communiceren, altijd communiceren. Het is wel heerlijk dat wij Remonstranten kunnen relativeren, ik wil met een glimlach door het geloof kunnen stappen. ’

No stress

Ik studeerde fysiotherapie aan de Hogeschool Rotterdam en heb tien jaar dat vak ook uitgeoefend. Daarna werkte ik in de ICT als verkoper van zorgdossiers. Nu ben ik zorgmanager in twee zorgcentra van de Argos Zorggroep. En teamleider bij de Oproepcentrale, een vrijwilligersorganisatie die ondersteuning aan mantelzorgers bij hen thuis verzorgt. Buiten mijn werk ben ik al 25 jaar regisseur bij het Vlaardings Musical Gezelschap, kun je me inhuren als freelance-acteur en presentator op feesten en shows en ben ik in november al voor de 23e keer met de stoomboot uit Spanje in Vlaardingen aangekomen. Twee keer in de week naar de sportschool moet ook. Je begrijpt: ik heb geen aanleg voor stress, kan makkelijk schakelen en ontspan tijdens mijn forse fietstochten van de ene naar de andere werklocatie. Goed plannen is de crux en het stellen van reële doelstellingen. En soms nee zeggen tegen mensen is ook cruciaal. Gelukkig heb ik al dertig jaar een vrouw die me die ruimte ook geeft, mijn drie zoons zijn niet anders van me gewend. Ik moet ook incasseren hoor, mijn vader is aan het dementeren bijvoorbeeld, en hij verdient nu alle aandacht. Maar ik probeer te anticiperen op tegenslag, het effect op mij te relativeren en te genieten van wat er nu is.’

 

Michel Peters

 

Zie ook

24 januari 2017

Religie als bron van wijsheid in een moderne wereld

Als laatste in de serie gesprekken met vrijzinnige theologen over de stand van de vrijzinnige theologie, spreek ik met Rick Benjamins, universitair docent aan de PThU en bijzonder hoogleraar in.. Lees verder

23 januari 2017

Er is licht

Acht jaar na het ongeluk waar ze hersenletsel aan over hield, begon Marloes van Zoelen dagelijks dingen op te schrijven die onverwacht leuk waren, die goed gingen of beter dan ze had verwacht. Ze noemde ze ‘lichtpuntjes’… Lees verder