Bevrijdend licht

Ervaringen met God zijn van alle tijden en openbaren zich op verschillende manieren. Zo reed ik op een zonnige vrijdagmiddag in augustus 2001 van Den Haag naar Apeldoorn over de A12. Opeens werd ik overweldigd door een gevoel van volledige liefde, warmte en alles leek op zijn plek te vallen. Het Was Goed, beter zou het niet worden. Het leek alsof het licht feller werd, ik voelde me volledig gedragen. Nu mag ik doodgaan, ging er door mij heen. Zelfs dat zou goed zijn – op dat moment. Klinkt misschien wonderlijk, zo achteraf, maar het voelde niet als iets naars, eerder als iets bevrijdends. Ik voelde mij gewoon verbonden met alles wat er was en zou zijn, ik begreep het leven. Hetzelfde gevoel heb ik nog eenmaal in mijn leven gehad: toen mijn zoon net was geboren en ik hem voor het eerst in mijn armen had. Zouden dit nu ervaringen met God zijn geweest? Ik denk het wel. Ik koester ze maar en ze helpen mijn elk geval door mindere momenten in het leven. Hopelijk laat u zich door dit nummer weer inspireren door de verhalen van anderen.

Vanessa van Koppen, Den Haag

 

Leiding

Op Facebook las ik de uitnodiging om ervaringen met God op te schrijven.  Nu heb ik best wel vaak de ervaring of zelfs het innerlijk weten dat iets wat mij overkomt of waar ik mee te maken krijg,  duidelijk iets met God te maken heeft. Maar wat ik nu wil vertellen is iets wat mijn zwager overkwam en wat hij zelf misschien niet ziet als iets van God, maar ik wel degelijk.

Mijn zwager was in Portugal een stadje ingegaan en daar verdwaald.  Het werd al donker en hij wist niet wat te doen. Toen stopte er een auto waarin alleen een moslimvrouw zat. Ze spraken elkaars taal niet maar hij liet een briefje zien waarop het adres stond waar hij heen moest. Zij nam hem mee en bracht hem naar het adres. Ze wilde geen geld aannemen, maar met gebaren bedankte hij haar innig en namen ze afscheid.

Ik voel dat werkelijk als leiding van God en daarom vind ik dat zulke mooie verhalen verteld moeten worden.

Wellie Rem, Nijkerk

Zie ook

19 mei 2016

Het gezicht: Henk Zwiers

Henk Zwiers
‘Eigenwijze knurften zijn het, die Remonstranten’, zegt Henk Zwiers (1958), ‘maar ik voel me ondertussen helemaal thuis’. In november 2014 hoorde hij het reclamespotje ‘Mijn God heeft geen dogma’s’ op Radio 4. Googelen, boekje lenen in de bieb en eens een keer kijken in gemeente Arnhem. ‘De dominee heeft niks verkeerd gezegd en niet over zonde gesproken’, zeiden hij en zijn vrouw na afloop verbaasd tegen elkaar. Ze zijn niet meer weggegaan… Lees verder

Het zwijgen van God
19 mei 2016

Het zwijgen van God

Als je onze publiciteitscampagne in aanmerking neemt, dan lijkt het of God zonder ophouden met ons bezig is en zich voortdurend manifesteert. Hij is maar druk: mijn God trouwt homo’s, Hij laat vrouwen voorgaan, doet niet aan dogma’s, kijkt niet op me neer, laat zich niet kennen en Hij kan bovendien tegen een grapje. Ervaart de gemiddelde remonstrant ook deze kennelijk steeds zo aanwezige God? In onze naoorlogse cultuur is juist de afwezigheid van God een steeds terugkerend thema in de theologie, de kunst en de literatuur… Lees verder