Die ochtend had ze gewerkt in haar atelier aan een nieuw doek. En nu was er een vriendin op bezoek. Opgewonden liet ze haar het nieuwe doek zien. Het was de beeltenis van een deur en voor die deur stond Maria. Haar vriendin keek er naar: ’Er zit wel een fout in je schilderij…’ ‘O ja, een fout…?’ De kunstenares keek naar het schilderij: ‘Een fout? wat dan?’ ‘Er zit geen klink op de deur….hoe moet Maria dan naar binnen toe?’, vroeg de vriendin. De kunstenares begon te lachen: ‘O bedoel je dat? Dat was precies wat ik je wilde laten zien! Dit is geen gewone deur, waar je naar kijkt……dit is de deur van het hart en die kan alleen van binnen uit open gaan en dat moet je zelf doen. Daar heb je geen klink voor nodig’.

(verhalenvertelster Pauline Seebregts van Storywise, in ‘De Verwondering’, 29 november 2015)

Stel je voor, je bent Maria, een jong meisje nog volgens Lucas.  Binnenkort ga je met Jozef  trouwen. Je verheugt je er op. Jozef is timmerman en waarschijnlijk ergens een klus aan het doen. Jij, Maria bent bezig in huis. Opeens staat daar een vreemde man in je kamer. En hij  begint tegen je te praten.

 ‘Wees niet bang, Maria, God heeft je zijn gunst geschonken.
Luister, je zult zwanger worden en een zoon baren, en je moet hem Jezus noemen.’
Jij wordt de moeder van de man die alles in de wereld anders zal maken.
Jouw kind zal een groot man zijn.
Zoon van de allerhoogste. Zoon van God.’

Zo vertelt de evangelist Lucas in zijn verhaal over Maria en haar ontmoeting met de engel Gabriël…..

U kunt zich misschien voorstellen dat door deze ontmoeting Maria’s leven opeens helemaal op zijn kop staat. Want  hoe gaat ze dit nou aan Jozef vertellen? Zij, Maria, gaat een kind van God krijgen? Zal hij haar geloven? En wil hij dan nog wel met haar trouwen? Maar Maria stribbelt geen moment tegen: ‘Ja, maar daar heb ik helemaal geen zin in…’  Nee, ze zegt: ‘De Heer wil ik dienen: laat er met mij gebeuren wat u hebt gezegd.’

Misschien heeft u wel eens gasten te logeren. Familie of vrienden, kinderen en kleinkinderen. U bent blij als ze komen en u ontvangt ze hartelijk. En waarschijnlijk bent u ook wel blij als ze weer vertrekken. Dan kunt u uw eigen gang weer een beetje gaan. Over tot de orde van de dag….en alles blijft bij het oude. Maar sommige gasten zijn anders. Er zijn gasten die als je ze binnen laat, alles in je leven veranderen. Een asielzoeker misschien, die je onderdak geeft, of een pleegkind, dat bij je komt wonen. Alsof dan van binnen alles verandert. Elke kamer van je leven wordt dan door die aanwezigheid aangeraakt. Heel je leven staat dan voortaan in het licht van die ontmoeting.

Misschien is dat jonge meisje Maria wel een voorbeeld voor ons. In Maria’s leven was ruimte voor een bijzondere ontmoeting. Ruimte om daardoor geraakt te worden. Ruimte voor verandering. Ze gooide immers de deur niet voor de neus van die engel dicht, maar zei ‘ja’ tegen de ontmoeting..

De deur van het hart gaat van binnen uit open….