Liever één beeld!

Duizend woorden mocht ik voor deze overdenking schrijven. Maar ‘één beeld zegt meer dan duizend woorden’.

Er is een theorie, ik weet niet meer van wie, dat je niet ziet wat je ziet, maar waarneemt wat je kent; dat wie jij zelf ten diepste bent bepaalt hoe jij de wereld ziet.

Ik combineer mijn predikantswerk graag met beeldend werk, als fotograaf en schilder. Ik zoek dan graag naar een andere kijk op de werkelijkheid. In een wereld vol geweld en andere narigheid zoek ik iets van schoonheid en troost. In een wereld vol drukte en haast, zoek ik momenten van rust en verstilling. In een wereld vol meningen en zekerheden, zoek ik vaak beelden die ontregelen.

Ik kom uit bij een foto die ik maakte in het Groninger Museum. Een beeld van Ai Wei Wei (‘Druiven’ 2009), voor een kunstwerk van Chi Peng (‘Luchtspiegeling’ 2005). Door mijn gekozen standpunt vormen deze twee kunstwerken een nieuw geheel. Dat mij doet denken aan een gedicht van Henriëtte Roland Holst (1869-1952):

De zachte krachten zullen zeker winnen  in ’t eind — dit hoor ik als een innig fluistren  in mij: zoo ’t zweeg zou alle licht verduistren  alle warmte zou verstarren van binnen.
De machten die de liefde nog omkluistren  zal zij, allengs voortschrijdend, overwinnen,  dan kan de groote zaligheid beginnen  die w’als onze harten aandachtig luistren
in alle teederheden ruischen hooren  als in kleine schelpen de groote zee.  Liefde is de zin van ’t leven der planeten
en mensche’ en diere’. Er is niets wat kan storen  ’t stijgen tot haar. Dit is het zeekre weten:  naar volmaakte Liefde stijgt alles mee.

Albert Klok
remonstrants predikant in Hoogeveen en Meppel