Christelijk, dat zijn anderen

Foto: Stefan Schubert

Drie vrouwen, drie levens: we zijn van verschillende leeftijden en we hebben verschillende achtergronden. Wat we overeen hebben is dat we alle drie ‘levensbeschouwelijk professional’ zijn. En we zijn alle drie studenten aan het remonstrants seminarium. Wij zijn Madelief Brok, Rachelle van Andel en Sandra van Zeeland – van Cassel. We spreken elkaar over onze keuze voor de remonstranten. Hebben we wat verloren door deze keuze en zo ja, wat dan? We eten samen en bespreken onderwijl wat ons de afgelopen tijd heeft bezig gehouden, wat we gehoord hebben of waar we anderszins wat over willen vertellen. Het idee om met elkaar het gesprek aan te gaan over onze keuze was zo geboren. De uitwerking van dat gesprek is daarentegen vele malen lastiger.

Verbondenheid

We vinden alle drie iets van waarde bij de remonstranten dat zich kort laat samenvatten als verbondenheid. We hoeven ons niet te ontworstelen aan een opgelegd godsbeeld. Wel worstelen we met beelden die leven in ‘de buitenwereld’ als het gaat om het christelijk geloof. Het voelt als een afscheid nemen van onze uitbundige, nuchtere, autonome en redelijke kant. Angst om onze eigen identiteit te verliezen naar aanleiding van mediabeelden en het publieke beeld dat ten aanzien van het christendom en kerken leeft. Zo’n echo waar enkel het Woord telt en sensualiteit, seksualiteit en lichamelijkheid niet meer van toepassing zijn. Ook bij de Remonstranten is het veel hoofd en weinig lichaam. We bezoeken wel eens een remonstrantse kerkdienst en zijn in meer of mindere mate actief betrokken bij de Remonstranten. Maar christelijk, dat zijn anderen.

Door onze keuze voor de Remonstranten verliezen we niet substantieel veel. Er valt ook te winnen: we mogen zoeken naar onze eigen manier van geloven. We verliezen vooral onze vrijheid om als het ware etiketloos door het leven te gaan. We kunnen opeens aangesproken worden op christelijke ideeën die niet onze ideeën of gedachten zijn. De buitenwereld plakt ons, meer dan voorheen, stickertjes op. We verliezen dat we geen christen zijn.

Sandra van Zeeland – van Cassel
Redactie AdRem, student op het remonstrants Seminarie

Zie ook

Aan de slag, ook al doet het vreselijk veel pijn
16 november 2017

Aan de slag, ook al doet het vreselijk veel pijn

Jan Greven (1941) studeerde theologie,  was o.a. directeur van de IKON en hoofdredacteur van Trouw. Volkomen onverwacht stierf in 2012 zijn dochter Aartje op 38-jarige leeftijd. In 2015 verscheen zijn boek ‘Aartje. Gedachten bij de dood van een kind’… Lees verder

23 november 2017

Column: Claustro in New York

Ik zal het maar bekennen: ik heb een fobie en als ik iets wil verliezen dan graag die fobie. Maar het lijkt onuitroeibaar. Claustrofobie zit al generaties in mijn familie. Ik herinner me oma die niet in een bos durfde en er zelfs niet met de auto doorheen wilde rijden… Lees verder