God eren en dienen

Toen ik werd gevraagd om voor de Adrem te reflecteren op deze zinsnede uit de belijdenis lag ik met een griep op bed. Die griep kwam natuurlijk helemaal niet uit, ik had afspraken waar ik mezelf onmisbaar achtte. Maar het was niet anders, ik kon alleen liggen en moest mij overgeven aan de griep.

Je overgeven aan iets, dat gaat over een passieve houding, je hoeft er niet veel voor te doen, je moet juist dingen laten. Al liggend in bed dacht ik na over de zinssnede God eren en dienen. Mijn eerste reactie was dat het moet gaan over iets actiefs. Eren en dienen dat is iets wat je doet, het vraagt om een inspanning.  En dat doe ik graag; de crèche regelen in de Geertekerk, op de school van mijn kinderen mee helpen met de jaarfeesten, inspringen als er iemand nodig is. Het zijn maar kleine dingen en soms zie ik er tegenop, heb ik geen zin. Maar de gedachte dat ik het doe voor iets groters maakt dat ik mij weer kan motiveren. Een bijdrage zijn aan een groter geheel heeft voor mij te maken met God eren en dienen.  Maar is daarmee alles gezegd?

Contemplatie
Al liggend in bed dacht ik terug aan mijn bezoek aan een contemplatief vrouwenklooster jaren geleden. Ik herinnerde mij dat ik het bezoek een dubbele ervaring vond. Deze vrouwen stonden nooit te wachten in een lange rij in de supermarkt, hoefden zich niet te verhouden tot een lastige collega of na te denken over het wereldnieuws, want televisie kijken deden ze niet. Ik vond het wat makkelijk deze manier van God eren en dienen.

Inmiddels schaam ik mij een beetje voor deze simpele gedachte en kan ik mij steeds meer verbinden met een ander perspectief. Dat je in de overgave aan iets groters, in de stilte, in de contemplatie juist God kan eren en dienen, en dat het een dappere weg is als je deze durft te gaan. Ik voel nu vooral bewondering voor mensen die er voor kiezen of zich geroepen voelen om hun leven deels in stilte en contemplatie door te brengen.

Ik probeer het steeds meer te doen, de stilte op te zoeken. Het is spannend, want deze manier van dienen is niet meetbaar, staat niet op een to – do list en levert niet meteen wat op. Ik moet er bewust tegen mijn natuurlijke stroom in ruimte voor maken en er op vertrouwen dat het genoeg is.  En soms krijg je hulp, in de vorm van een griep bijvoorbeeld.

Madelief Brok
Student aan het Seminarie