‘Vreest niet’ of ‘Weest niet bang’ zijn van die bijbelteksten die ik liever niet hoor. Vaak genoeg kan ik er niet omheen, want de kerk hoorde en hoort bij mijn leven. En dat ‘vreest niet’ komt best vaak voor in de bijbel.
Met kerst is het bijna altijd raak. Er zijn heel wat jaren geweest dat het huilen mij nader stond dan het lachen met kerst in de kerk. Vreest niet, ja ja, ga er maar aanstaan als fobisch mens. Natuurlijk gaat het daar niet over in die teksten, maar de oproep om ‘niet bang’ te zijn is voor mij nu eenmaal verbonden met het totale onbegrip van de meeste mensen voor irrationele angst. ‘Je hoeft niet bang te zijn’, zeggen ze. Nee, dat weet ik ook wel. Sterker, er is waarschijnlijk niemand die beter weet dan ik hoe onzinnig mijn eigen angst is. Maar ik ben nu eenmaal vaak bang. Dus is het een groot thema in mijn leven en hoor ik bijbelteksten in die context. Een troost: in de kerstverhalen nemen engelen de angst van mensen heel serieus.
Lang snapte mijn geliefde niets van mijn angst. Hij leerde wel wat ik wel en niet aankon, maar het bleef voor hem een wonderlijk verschijnsel. Totdat hij in het ziekenhuis in een
MRI – scanner werd gestopt. Na afloop was het eerste wat hij zei: ‘Nu begrijp ik je.’ Ik vond het naar voor hem dat hij zo bang was geweest, maar ik was ook blij. Vooral ook met zijn opmerking later tegen de behandelend arts dat hij dit nooit, maar dan ook nooit meer ging doen.
Hoe serieus anderen ook met jouw angst omgaan, het is met alleen woorden moeilijk te bestrijden. De herders worden afgeleid door een hemels leger. Zacharias krijgt een teken. (Hij kan ineens niet meer praten.) Maria haast zich naar een geliefd mens: Elisabeth. Iedereen volgt met angst in het hart de eigen strategie en het komt goed. De kerstverhalen zijn bij nader inzien hoopvol: angst verdwijnt.
Ik heb in de loop van de jaren mijn eigen strategieën ontwikkeld en onlangs ook weer eens een – dit keer redelijk succesvolle – therapie gevolgd. Maar die woorden ‘vreest niet’ blijven licht irritant. Als ze klinken, kijk ik altijd om me heen of er ergens iemand een blik van verstandhouding kan gebruiken. En ik bid voor mensen die met (al of niet irrationele) angsten leven. Ik wens u een feest zonder vrees.
Ineke Ludikhuize
Redactie AdRem, lid van de remonstrantse gemeente Utrecht
‘Adempauze’ beleeft in Naarden-Bussum het zesde seizoen. Vanuit de gedachte dat veertigers en vijftigers niet of nauwelijks toekomen aan kerkbezoek op zondagmorgen, bedacht ik dat er een ander moment in de week moest komen waarop er wél tijd en ruimte is voor bezinning, stilte en muziek… Lees verder
Luisteren predikanten naar God, vroeg de redactie zich af? Dat zou je mogen verwachten. En hoe en waar horen ze de Eeuwige dan? Acht remonstrantse predikanten en een student aan het Seminarie geven ons een inkijkje in hun geloofsleven… Lees verder