Meer dan marketing

We vroegen hem om een brulbrief. ‘Dat is het niet geworden’, schrijft Jaap Marinus aan de redactie, ‘maar wel een stevige mening die me al een tijd bezighoudt’

‘Wij bidden thuis nooit aan tafel’, zegt emeritus-hoogleraar Marius van Leeuwen in Trouw. ‘We (remonstranten) zijn zo bang voor vaste riedels, voor automatismen, dat we van de weeromstuit helemaal niets doen.’ Het inmiddels tien jaar oude artikeltje pookte het vuur voor vrijzinnig geloven in mij opnieuw op. Waarom? Omdat wij thuis ook niet bidden voor het eten. Ik voel van binnen wel een allergie bij iedere dag hetzelfde riedeltje opzeggen, maar voor die ergernis had ik nog geen woorden gevonden.

Blijkbaar ben ik op zoek naar herkenningspunten, uitspraken waarmee ik mij kan identificeren, theologie die bij mij past. Volgens Cees de Monchy, voormalig voorzitter van de CoZa, was ik al remonstrant bij mijn kennismakingsgesprek, alleen wist ik dat zelf nog niet. Nu, zes jaar later noem ik mijzelf volmondig en van harte remonstrant, maar wat is dat dan? Sinds dat gesprek is er veel gebeurd.

Verliefd
Ik werd verliefd op de belijdenis uit 2006. De theologie van hoogleraar Christa Anbeek en velen van haar voorgangers hebben mijn hart gestolen. Toch krijg ik het gevoel dat ik de afgelopen jaren meer bezig ben geweest met marketingcommunicatie, media, aandacht, bezoekcijfers en veel te weinig met onze rol als kerk in de samenleving. Waar sta ik eigenlijk voor?

Het vlammetje van Marius was reden om op verjaardagen weer met anderen over ons gedachtegoed te praten. Over het waarom van de Remonstranten. Begrijp me niet verkeerd, ik ben niet vies van stevige marketingcommunicatie, maar daar mag wat mij betreft beslist niet de focus liggen. Ik wil mijzelf identificeren met een kerk die woorden vindt waar woorden mij tekort schieten, een kerk waar ik bij wil horen omdat ze het dagelijkse leven overstijgt.

Wat mij betreft gebeurt dat veel te weinig. Predikant Joost Röselaers zei in een interview op tv: ‘De kerk heeft van oudsher een functie van het maatschappelijk geweten van de samenleving. Nog steeds kan de kerk die rol spelen.’ Daar ben ik het volmondig mee eens. De schone zaak voor ons om in 2021 na te denken over de invulling daarvan.

Jaap Marinus
Coördinator De Leven Ede, innovatiepredikant in Utrecht