Column Afstemmen

‘Dominee Junte, bent u niet eens klaar met dat herdenken’, vroeg Adrem? Wil je dan nee zeggen, moet je een goede reden hebben. Die heb ik niet echt, want herdenken is een zinvolle en feestelijke bezigheid. Hoe feestelijk hebben we in het afgelopen jaar kunnen merken. Trouwens, we zijn nog niet klaar. Er staat in de herfst van 2019 nog het nodige op het program.

En zinvol? Wat doen we eigenlijk wanneer wij herdenken? Een groot deel is afstemming. Afstemming van het heden op het verleden. We kijken om naar wat gebeurd is en naar wie ons voorgingen en zoeken op wat ons met hen bindt en verbindt. Dat heeft te maken met identiteit, met wie we zijn, en met continuïteit, voortzetting van die identiteit door de tijd. Deels is die identiteit gegeven, deels brengen wij die zelf tot stand doordat we gedenken. Doordat we ons richten op de nalatenschap maken we die weer vruchtbaar voor onszelf. Dat doen we ook in de hoop dat anderen erdoor aangesproken worden.

Zo bezien brengt herdenken ook iets anders naar voren. Namelijk dat we als tijdgenoten ook wel eens behoefte hebben aan afstemming. Niet alleen tussen ons nu en anderen toen bestaan er verschillen. Ook in het heden bestaan er grote onderlinge verschillen. Daarom mag het wat mij betreft wel eens klaar zijn met het herdenken: omdat we nodig op zoek moeten naar wat ons vandaag bindt en verbindt.

Martijn Junte
Remonstrants predikant in gemeente Waddinxveen en geestelijk verzorger