Dag van de dominee: Marthe de Vries

Wat doet een dominee de hele dag? We krijgen in dit nummer een kijkje achter de schermen van Marthe de Vries, predikant in de Geertekerk in Utrecht.

Fluitend naar huis

Half juli, Nederland gaat op vakantie. Grote onzekerheid voor veel mensen: gaan we naar het buitenland, kan dat nog wel nu Nederland donkerrood kleurt, of blijven we gewoon lekker in eigen land? Het kerkelijk leven komt in een rustiger vaarwater. Voor een dominee meer ruimte om op huisbezoek te gaan.

Een van de grote voordelen van het predikantschap is dat je ’s morgens niet voor dag en dauw weg moet. Meestal betekent dat voor ons gewoon rustig ontbijten. Ik hecht aan een goed begin van de dag. Aansluitend lopen wij altijd even in onze nieuwe ‘achtertuin’, landgoed Houdringe. Een prachtig landgoed, dat iedere dag anders is, of het nu regent of de zon schijnt.

’s Morgens eerst even de opzet van een huwelijksdienst uitwerken. Gisteravond het trouwstel weer op gesprek gehad. Dit is altijd het mooiste gesprek, waarin ik ze vraag om ieder in maximaal vijf kernwoorden hun relatie te benoemen en in vijf kernwoorden hun geloofs-  en levensovertuiging. Die mogen ze pas tijdens het gesprek met elkaar delen. Het is bijzonder om te zien, hoe ieder stel een eigen rode draad heeft. Die vormt dan de leidraad voor de verdere opzet van de dienst.

Eind van de morgen komt mijn nieuwe collega Claartje Kruijff op bezoek. Het is voor mij een bijzonder jaar geweest in de Geertekerk. Toen ik twee jaar geleden begon, stapte ik in een team met twee predikanten, die nu allebei vertrokken zijn. Eerst Alleke Wieringa naar Lochem/Zutphen en nu ook Florus Kruyne, die in juni met emeritaat ging. Na deze tijd van afscheid nemen is er gelukkig weer een tijd van opbouwen. Sinds 1 juli is Claartje begonnen en vanaf 1 september start ook Lense Lijzen. Samen met hen en onze organist Maarten van der Bijl vormen we een heel nieuw team. Heel erg leuk en spannend! Met Claartje bespreek ik haar eerste weken en hebben we een kleine overdracht. Zij gaat de komende weken met vakantie als corona het toelaat. We hebben fijn de tijd om rustig te lunchen en elkaar ook beter te leren kennen.

’s Middags op huisbezoek, eerst een dubbel huisbezoek. Ik maak een wandeling met een gemeentelid en aansluitend bezoeken we samen haar moeder, die in een verzorgingshuis in Utrecht zit. Helaas is onze selfie mislukt. Daarna naar de Geertekerk voor een gesprek. We hebben een heerlijke predikantskamer, waar je in alle rust mensen kunt ontvangen. Bij binnenkomst een kleine verrassing; een lief kattebelletje van iemand uit mijn vorige gemeente. Zij was in de buurt en liet dat zo even weten. Helaas heb ik haar gemist.

Terug naar huis. Ditmaal niet op de fiets, maar in de ouwe trouwe I10. Al jaren ons tweede autootje: onze lieve Heer zwaait vrolijk mee. Even snel eten, want de kerkenraad begint om half acht. Dat is altijd racen, maar gelukkig kookt Jan. Op de fiets naar de kerk.

Ik ben gevraagd om de vergadering te openen en lees het sprookje de ‘Engel van de Geertekerk’ van Florus, uit het prachtige boekje ‘De lange adem’ dat ter gelegenheid van zijn afscheid is verschenen. De vergadering loopt vlot. We bespreken onder andere de nieuwe regelingen rond de kerkdiensten. Het is heerlijk om weer met veel meer mensen in de kerk te zijn, te kunnen zingen en na afloop elkaar te kunnen spreken bij de koffie.

Strak om half tien sluit de voorzitter af en fiets ik fluitend naar huis.

Marthe de Vries