Ik vertrek: ‘Arbeidstijdverkorting’

In korte tijd gaan op het moment bij de Remonstranten veel predikanten met emeritaat. AdRem vroeg hen naar begin en einde, naar hoogte- en dieptepunten van hun predikantschap. In dit artikel Peter Korver.

Als katholiek jongetje was ik vanaf het begin onder de bekoring van het kerkgebouw, de liturgie, de mystiek, ja het besef van iets dat ver uitgaat boven de dagelijkse werkelijkheid. Ik wilde priester worden! Mijn ouders stonden echter niet toe dat ik als 12-jarige naar het kleinseminarie ging. En na de turbulente jaren zestig was mijn geloof weg. Na de studie geschiedenis werd ik leraar en zocht ik een nieuwe oriëntatie op geloven. Zo vond ik de Remonstranten. Een lange deeltijdopleiding theologie leidde eerst tot het voorgangerschap bij de NPB (nu Vrijzinnigen Nederland) en vervolgens tot het Remonstrants Seminarium.

In 2000 werd ik beroepen bij De Kapel in Hilversum, een samenwerkingsgemeente van Remonstranten, NPB, Vrijzinnig-Hervormd en later ook Doopsgezinden. Eerst nog als pastoraal werker, twee jaar later als predikant. Het is mijn enige remonstrantse gemeente geweest en ik heb er twintig jaar met veel voldoening gewerkt. Ik denk dat mijn kracht lag in het verbinden van mensen, het bevorderen van de goede samenwerking en in het ‘tevoorschijn luisteren van mensen’ in het pastoraat. Het geven van cursussen, het leiden van kringen en het begeleiden van stagiaires lag ook in het verlengde van wat ik in het onderwijs had gedaan. Belangrijk vond ik ook om als geloofsgemeenschap een maatschappelijke bijdrage te hebben. In Hilversum werden we bewust Groene Kerk en namen het initiatief in het interkerkelijk vredeswerk. Wat het mooiste moment in mijn predikantschap? Dat zijn al die keren dat ik in gesprekken mensen heb kunnen helpen hun levensvragen te verhelderen en stimuleren eigen antwoorden te vinden. Teleurgesteld ben ik eigenlijk niet echt.

Dat ik nu na twee decennia ben gestopt in Hilversum is natuurlijk ook goed. Jongere collega’s krijgen zo ook weer kansen en de gemeente nieuwe impulsen.  Maar om te zeggen dat ik zo langzamerhand aan mijn emeritaat toe was… nee. In Naarden-Bussum heb ik in mijn andere gemeente, de Majellakapel, juist een nieuwe overeenkomst voor onbepaalde tijd afgesloten. Daar proberen we nieuwe initiatieven te nemen samen met de zelfstandige doopsgezinden en remonstranten. Voorgaan hoort daar 12x per jaar bij en ook in Hilversum houd ik een behoorlijk aantal gastbeurten. En op al die vrije zondagen ga ik zeker ook steeds naar een kerk. Om te bidden voor onze wereld, om zelf geïnspireerd te worden door collega’s. Ik denk dat mijn emeritaat eigenlijk vooral ATV is, arbeidstijdverkorting… van twee naar één gemeente. Dat geeft ook meer rust natuurlijk. Maar ik blijf graag zinvol bezig.

Peter Korver