Medio juli reisde Arminius af naar Roemenië voor tien dagen om haar cultuur, natuur en de unitarische geloofsgemeenschap beter te leren kennen. De reis bestond uit verschillende ontmoetingen, kerkbezoeken, ontspanning, en vrijwilligerswerk.

De eerste paar dagen zijn we te gast bij de Unitarische Academie in Cluj-Napoca. Lóri (eerder aanwezig bij ons op kloosterweekend) en Lehel nemen ons mee naar verschillende plekken in de stad. Zo leren we over de unitarische kerk en de Hongaars-sprekende gemeenschap in Roemenië. We zien overeenkomsten met de Remonstranten, zoals de nadruk op zelfstandig nadenken, maar ook verschillen. Tijdens de reformatie in Roemenië was er al veel religieuze vrijheid, en wij bezoeken dan ook verschillende kerken: gereformeerd, evangelisch-luthers, katholiek en orthodox. Alle indrukken worden uitgebreid met elkaar besproken: wat ervaren we als positief en interessant en bij welke geloofsrituelen voelen we een zeker ongemak? We starten overigens elke ochtend met een morning devotion: bidden, zingen en stilstaan bij actuele thema’s en onszelf.

Naar het binnenland

Na drie dagen in Cluj-Napoca reizen we af naar het binnenland en verblijven in Baraolt. De tocht duurt op Roemeense wegen – denk aan kuilen, kleine weggetjes, overstekende koeien – meer dan zes uur. Naast cultuur verkennen we hier ook de natuur: we bezoeken een bergmeer en bijzonder veengebied, en zien een wilde beer langs de weg. Ook gaan we op avontuur door grotten waarna we heerlijke goulash eten.

Op zondag gaat Jan Berkvens voor in de kerkdienst in het dorpje Vârghiș, in het Nederlands, en Lóri vertaalt. Het koor zingt liederen, instrumentaal begeleid door kinderen in traditionele kleding. Er is een flinke taalbarrière met de dorpsbewoners; toch werkt bijvoorbeeld het samen zingen van het slotlied ‘Come, sing a song with me’, afwisselend in Hongaars en Engels, verbindend. 

Vrijwilligerswerk

Verder verrichten we vrijwilligerswerk in samenwerking met de lokale unitarische geloofsgemeenschap. We hakken hout voor een oudere dame en knappen het huis op van een alleenstaande en arbeidsongeschikte vader van twee kinderen. De leefomstandigheden zijn moeilijk te beschrijven, maar zulke armoede zijn we eerder nog niet tegengekomen. Het werk is soms zwaar, maar geeft wel voldoening. We realiseren dat het helpen van de ander altijd iets goeds is, en dat het eventuele religieuze verschillen overstijgt.

Al met al hebben we veel geleerd, gezien, mooie contacten gelegd, hard gewerkt, ontspanning gezocht, en uiteraard ook veel met elkaar gelachen. Een reis om niet te vergeten! De volgende reis (zomer 2023) gaat naar Suriname. Meer weten? Kijk op onze website arminius.remonstranten.nl.

Anne Lijzen en Bart van der Vecht