Cassandra Barkman (1976) kwam een paar jaar geleden eens bij de Geertekerk in Utrecht aanwaaien, nam aan een aantal activiteiten deel, had gesprekken over het geloof met Alleke Wieringa en raakte vervolgens betrokken bij de Jonge Remonstranten. Terwijl haar prachtige, witte hulphond Sami  – geschenk van God – rustig naast haar ligt, spreekt Michel Peters met haar over leven en geloof.

Jonge Remonstranten

‘Ik nam deel aan de eerste ‘12 Heilige Nachten’ die Alleke Wieringa organiseerde, ook een begrip uit de antroposofie, waarmee ik verbonden ben. Ik deed mee aan een dansochtend met Neelien van Doorn. De kerstnachtdienst die ik in 2019 bijwoonde, vond ik overweldigend mooi. In januari 2020 ben ik vriend(in) van de Geertekerk geworden en wegens corona in september in de kerk welkom geheten. Marthe de Vries koppelde me aan de Jonge Remonstranten. In de Geertekerk ervaar ik een ‘thuiskomen’, een gevoel dat ik eigenlijk niet zo goed ken. De waarden die er heersen zijn ok! Er heerst verdraagzaamheid, men gaat uit van een open Godsbeeld en ik mag er zijn wie ik ben. Er wordt niet gepreekt, maar beschouwd. De bijbelpassages die we lezen, worden vertaald naar het nu. Ik geloof dat wij zelf het geloof zijn, Christus zit in ons. Vanuit die gedachte wil ik helder denken en zuiver handelen. Ik ben een sensitief persoon en ervaar signalen die voor de meeste mensen niet voelbaar zijn. Die wil ik verbinden met de Christuswaarden en zo zoeken naar de waarheid in mijzelf’.

Koken verbindt

‘Ik ben gek op koken. Lekker en gezond eten is voor mij een belangrijke beloning voor een dag hard werken en voeding voor geest en lichaam. Ik heb er bovendien plezier in om de producten zelf tot hun recht te laten komen, dus om alles zelf te maken, geen e-nummers te gebruiken, zelf brood te bakken en altijd seizoensgebonden groenten te gebruiken.
‘s Zomers haal ik dat allemaal uit mijn moestuintje. Met kerst 2020 heb ik voor het eerst bij de Jonge Remonstranten gekookt. Wegens corona was dat toen bij mensen thuis in groepjes. Via een videoverbinding hadden al die huiskamers contact met elkaar. Ik heb toen in Hilversum gekookt: Indiase wortelsoep, lamsbout met aardappel, kastanjepuree en chocolademousse met stoofpeertjes. Afgelopen december konden we als Jonge Remonstranten weer met zijn allen bij elkaar kerstmis vieren. In de Geertekerk heb ik toen een volledig vegan kerstdiner gekookt. Samen eten vind ik fijn. Ik ben een zorgzaam type, het koken gaat me makkelijk af, het is heerlijk om tijd met elkaar door te brengen en daardoor verbinding te ervaren. En het gebruik van mijn creativiteit geeft me veel voldoening’.

Psychiatrie

‘Ik ben geboren in Amsterdam en opgegroeid in Maarssenbroek. Mijn ouders zaten in het onderwijs. Na HAVO en VWO volgde ik een HBO – opleiding Vrijetijdskunde. In die tijd kreeg ik psychiatrische klachten met behoorlijk veel en langdurige ontwrichting tot gevolg. Inmiddels heb ik van mijn kwetsbaarheid mijn kracht gemaakt. Ik werk al dertien jaar als ervaringsdeskundige in de psychiatrie bij de Stichting Altrecht in Utrecht. Op dit moment hou ik me vooral bezig met beleid maken vanuit de zogenaamde derde bron van kennis (naast wetenschappelijke kennis en professionele kennis). Mijn missie is om de samenleving weerbaar te maken en beter te leren omgaan met psychisch lijden. Psychisch lijden hoort erbij in het leven. Het is noodzakelijk dat er plekken zijn waar dit psychisch lijden een plek krijgt zonder dat daar behandeling en medicijnen worden ingezet. In Utrecht ben ik  een logeerhuis aan het opzetten voor mensen die in een niemandsland verkeren, contact met lotgenoten is daar cruciaal’.

Michel Peters