We zijn geen heiligen

We zijn geen heiligen

Foto: Allard Willemse

Ze appen en bellen elke dag: ‘Hoe gaat het?’ Ze krijgen foto’s binnen van raketten die bij het dorp zijn neergekomen. En ineens belt Ruslan: ‘Ik ben met Jana en de kinderen onderweg naar de grens’, waarop de lijn wegvalt. Charlotte (64) en Christoph (63) uit Acquoy kijken elkaar aan: ‘We gaan ze ophalen.’ Drie etmalen later zijn ze terug, doodop van de stress – en van drieduizend kilometer rijden in drie dagen. Maar Jana (35), Zlata (9) en Nazdja (6) zijn veilig in Nederland aangekomen.

‘We belden een vriend uit het dorp: ‘Kunnen we je auto voor een paar dagen lenen?’ Anderhalf uur later rijden ze in een grote Volvo richting Duitsland. ‘We zitten in de auto en rijden naar de grens’ appen ze naar de Oekraïne. ‘Wat?! Zijn jullie onderweg?!’ is het verbaasde antwoord. Maar naar welke grens eigenlijk? Van Polen, Tsjechië, Roemenië? In de loop van de nacht komt een screenshot binnen, met een omcirkelde plaatsnaam: Budomierz, aan de Pools-Oekraïense grens.

In trance

‘We leken drie dagen in trance. Aan die grens was het eng. Mannen met geweren,’ vertelt Charlotte. ‘Het was schimmig, met achtergelaten lege auto’s, ritselende kerels. We moesten bij de douane alles afgeven, paspoorten, rijbewijs. Waar gingen die naar toe? Na eindeloos veel onbegrijpelijke formulieren en stempels, in allerlei donkere kantoortjes, zagen we eindelijk Ruslan, Jana en de kinderen.

‘Er vlogen raketten over het dorp,’ vertelt Jana, met behulp van Google Translate. ‘We wilden niet dat de kinderen doden zouden zien. Ik wil voorkomen dat mijn kinderen in een schuilkelder wonen. Tieners kunnen dat misschien begrijpen, maar zulke kleine kinderen lopen beschadigingen op, die hun verdere leven bepalen. Een kind moet kind kunnen zijn. Ik wil mijn kinderen behoeden voor een trauma.’

Plunderaars op afstand houden

‘Mijn man Ruslan bewaakt ons gebied, een dorp buiten Starokonstantinov. Zijn moeder en mijn moeder zijn daar nu samen. Hij jaagt op eenden, en met zijn jachtgeweer loopt hij ’s nachts patrouille om plunderaars op afstand te houden. Met de Russen zijn groepen Tsjetsjeense strijders meegekomen. Ze beschieten vluchtelingen, ze plunderen, verkrachten en moorden. Ik heb in mijn eentje met een van Ruslans geweren ons huis bewaakt. En ja, ik zou geschoten hebben wanneer iemand ons had bedreigd.’

‘In Nederland heb ik eerste dag alleen maar gehuild. Ik was mezelf niet. Nu ben ik wat aan het kalmeren. Ik mocht een uur alleen zijn, in het kerkje, hier in het dorp. De dominee had het speciaal voor mij open gedaan. Er zijn wel geen iconen, maar ik kon kaarsjes branden, dat gaf me rust. En ik wil met de kinderen naar buiten, met ze wandelen, net als thuis, in het groen, dat is goed voor ze.’

Proefnummer AdRem, remonstrants magazine

Vraag nu een proefnummer aan van AdRem, het remonstrantse magazine!

Je hart laten spreken

Charlotte en Christoph kenden het gezin al. Ruslan heeft voor hen veel geklust aan hun huis. Jana en de kinderen hebben drie jaar geleden al een keer in de Betuwe gelogeerd. Ze gingen toen met elkaar naar de Efteling. ‘Vanaf de eerste keer dat ik hen zag voelden ze voor mij als familie,’ zegt Jana, ‘zo aardig, zo hartelijk.’

‘Je kunt niet niks doen. Maar je kunt alleen maar doen, wat je met je hart doet,’ zegt Charlotte, ‘anders gaat het mis. Je moet jezelf niet wegcijferen. Het kan bijna ondoenlijk zijn om iemand, die je niet kent, op te vangen en je huis mee te delen. Het kan goed uitpakken. Maar wat als iemand je huis overneemt? Je moet wel realistisch blijven. Je kunt niet meer geven dan je wilt geven. En ja, het helpt als je iemand al kent. Dat je zoiets doet is heel natuurlijk gedrag. Wij zijn geen heiligen. Als je de kans hebt doe je het: je redt mensen die je kent.’

Takecarebnb bemiddelt bij het opnemen van vluchtelingen. Zij zorgen voor een zo goed mogelijke match. Inmiddels is hun advies: neem statushouders in huis. Dat zijn mensen die hier mogen blijven, maar nog geen huis hebben. Die mogen legaal drie maanden bij iemand logeren. Op die manier ontstaat er meer plaats in de overvolle opvangcentra. www.takecarebnb.org

André Meiresonne
redactie AdRem

Zie ook

Inspiratie in woord en beeld
4 juni 2020

Inspiratie in woord en beeld

De Geest waait waarheen hij wil  (Johannes 8 vers 3) Foto:  André Meiresonne, Sommelsdijk,  Pinksteren 2019  .. Lees verder

Dag van de predikant ‘Koffie en koude pannenkoeken’
9 juli 2020

Dag van de predikant ‘Koffie en koude pannenkoeken’

Wat doet een dominee de hele dag, zeker in deze coronatijden? Kim Magnée – de Berg, remonstrants predikant van de samenwerkingsgemeente Gouda (Do, Re en VVP), laat het ons zien en wijdt er enige tekst aan… Lees verder