Boeren als afvalputje

Boeren als afvalputje

Afbeelding: Roos Vonk

De boeren zijn boos omdat ze overal de schuld van krijgen en klem zitten. ‘Neem ons serieus’ zeggen Titus van der Torren (1957) en Otteline van der Torren – van Verschuer (1959), akkerbouwers in Zonnemaire. ‘Zorg voor een consistent beleid en een evenwicht tussen de eisen die aan de producent worden gesteld, de boeren, en de tegenprestatie van de consument, dat wat ze ervoor betalen. Dan willen die boeren zeker aan natuurbehoud doen’.

Het is een hele uitdaging waar het nieuwe kabinet voor staat. Zelfs de boeren, van oudsher toch een gezagsgetrouwe, Godvrezende groep in onze samenleving, vallen ten prooi aan wat in de krant ‘de grote ontevredenheid’ genoemd wordt. Met als uithangbord Caroline van der Plas, die precies aanvoelt waar het pijn doet: de boeren krijgen van alles de schuld, de regels veranderen met elk kabinet en misschien nog wel vaker, de grootgrutters gaan er met de winst vandoor en de familie staat bij vererving op de stoep om een graantje mee te pikken vanwege de hoge grondprijzen.

Consistent beleid

Zie daar ook meteen de oplossing: neem de boeren serieus en gebruik ze niet als makkelijk afvalputje voor alles wat niet goed gaat. Zorg voor een consistent beleid en een evenwicht tussen de eisen die aan de producent worden gesteld, de boeren, en de tegenprestatie van de consument, dat wat ze ervoor betalen. Zorg ervoor dat er een redelijk aandeel van wat er in de winkel betaald wordt naar de boeren gaat.

Geen opgeheven vingertje

De boeren leven van het klimaat, ze leven midden in de natuur en ze maken zich ook zorgen over de teruglopende diversiteit van de flora en de fauna. Als er begonnen wordt met een gesprek op gelijk niveau en niet met een opgeheven vingertje, dan valt er heus veel te bereiken en is het resultaat vele malen beter en goedkoper dan het beheer op te splitsen in productie en in natuurbeheer. En dan als laatste:  hulp bij het overdoen van een bedrijf naar de volgende generatie, een bedrijf waar heel veel vermogen in zit, namelijk in de grond, maar waar dat vermogen niet anders rendeert dan door de arbeid van die boeren.

Titus van der Torren en Otteline van der Torren – van Verschuer
Akkerbouwers in Zonnemaire, remonstranten in Sommelsdijk

Zie ook

Redactioneel Visie op de toekomst
5 april 2022

Redactioneel Visie op de toekomst

‘Moet het sociale denken en willen een integrerend bestanddeel vormen onzer godsdienstprediking?’ Met deze vraag in zijn lezing ‘Het sociale element in onze godsdienstprediking’ (later: De Kerk als maatschappelijk geweten’) kreeg de seminariumhoogleraar G.J. Heering (1879-1955) in 1921 de afgevaardigden bij de remonstrantse Algemene Vergadering op het puntje van hun stoel… Lees verder

Favoriete paasmuziek
21 april 2022

Favoriete paasmuziek

Het Halleluja! Mijn vader zette het na de nachtmis altijd op en goed hard ook, terwijl mijn moeder bouillon en worstenbroodjes opwarmde: zie daar de tradities van een verlopen katholiek gezin. Later hebben we wel geprobeerd het vierstemmig te zingen: dikke pret, maar muzikaal niet om aan te horen. Maar toch: mijn eerste associatie met Pasen is het Halleluja van Händel… Lees verder