Staat dan in de vrijheid…..
Een Monument voor de Remonstranten
Bij het afscheid van prof. dr. G.J. Heering heeft student Jan Lindemans een toneelstuk geschreven en dat is door studenten opgevoerd. Het stuk kende vier bedrijven en een naspel. Het begint met een student die een scriptie moet maken voor het vak remonstrantica. Ze kiest voor een levendige vorm en schetst de vroege historie in enkele scènes. Het stuk eindigt met een scène die de seminarieavond bij de hoogleraar thuis uitbeeldt. Het werkstuk wordt besproken, bekritiseerd door medestudenten en tenslotte beoordeeld door de hoogleraar. Bij de eerste opvoering in de schouwburg van Arnhem op 31 mei 1949 ging deze scène over in de huldiging van de hoogleraar.
De recensent van de krant complimenteerde Jan Lindemans voor het vlot geschreven stuk, dat vernuftig in elkaar zat, hoewel hij hier en daar in het burleske vervalt met te weinig respect voor de zuiverheid van de geloofsmotieven van de calvinistische tegenstander.
De studenten ontvingen lof voor hun spel: de aanstaande predikanten hebben de gelegenheid niet voorbij laten gaan om hun spraaklessen goed in praktijk te brengen, met een speciale vermelding voor Hans Paardekoper, Jan van Goudoever en Wim Overdiep.
Het stuk was zo’n succes dat opvoeringen elders volgden: Rotterdam, Den Haag, Amsterdam en Groningen. In Rotterdam werd het publiek verrast. Prof. Heering speelde zichzelf in de slotscène. Hij sprak nog eenmaal tot studenten en mede-vrienden over het Staat dan in de vrijheid met welke Christus ons heeft vrijgemaakt (Gal.5: 1) en over geloofsmoed en geloofsvrijheid, over het God méér gehoorzamen dan de mensen, ook in onze tijd.
Liesbeth Orthel
Mijn moeder overleed door middel van euthanasie toen ze net 85 was geworden. Na een beroerte een half jaar eerder, sprak ze die wens uit. Dat ze dat zo wilde,.. Lees verder
Peter Kattenberg (1954), kunstenaar en remonstrants predikant te Friedrichstadt (D), is volkomen duidelijk: een minister voor Cultuur is overbodig. De overheid moet de cultuursector faciliteren met geld, niet met beleid. Gewoon door identiteitspolitiek te bedrijven met de portemonnee in de culturele sector… Lees verder