Het gezicht van Joachim Bundshuh

Gaan de Remonstranten Duitsland veroveren? Je zou het bijna denken als je met Joachim Bundshuh (1962) praat. Hij is protestants dominee bij de ‘Evangelische Kirche in  Hessen und Nassau’ (EKHN), zijn gemeente Kelsterbach lijkt serieuze interesse te hebben om remonstrantse gemeente te worden. Sinds 2009 is hij getrouwd met zijn man Stefan. In bijna perfect Nederlands vertelt hij aan Michel Peters wat de plannen zijn.

Jeugd

‘Ik ben geboren in Langen, Hessen, in een katholiek gezin. Ik deed vervangende dienstplicht in een protestantse gemeente, de vrouwelijke dominee daar inspireerde me om protestantse theologie te gaan studeren in Frankfurt, Puerto Rico en Bonn. Na afstuderen volgde het vicariaat, een twee jaar lange stage. Rond 1992 ben ik daarvoor ruim een jaar in Vrijburg actief geweest. In die periode heb ik vijftig interviews afgenomen met mensen over de vraag hoe zij tegenover het homohuwelijk stonden. Ik ben sindsdien ook vriend van Vrijburg. Ik had in Hoorn misschien een baan kunnen krijgen, maar ik ben terug gegaan naar Duitsland om daar de zegening van homorelaties te promoten. Dat viel overigens tegen, er was niet veel openheid en interesse voor mijn ervaringen. Ik ben toen eerst 7 jaar predikant geweest in Offenbach en nu alweer 23 jaar halftijds predikant in Friedensgemeinde Kelsterbach. De andere helft van mijn tijd werk ik (sinds 2016) bij het Zentrum Oekumene in Frankfurt als beleidsmedewerker.’

Diversiteit in God

‘De Drie-eenheid is voor mij een belangrijk beeld. Binnen God zelf is gemeenschap, diversiteit zit al in God, die voor mij ook Moeder mag heten. Dus zonder God op te lossen in diverse goden of een pantheïstisch godsbeeld. Gelovig zijn is voor mij een cadeau van de Heilige Geest. Die Geest is hoe God in mij werkt. Vaak voel ik die niet, maar hij is er altijd. Al het goede heeft voor mij met de Heilige Geest te maken. Ik vind mensen maar egoïsten, heb dus niet zo’n positief mensbeeld, maar dat we daar soms bovenuit kunnen stijgen komt door de werking van die Geest. Waar het Boze vandaan komt is voor mij (trouwens ook voor de bijbel) niet zo duidelijk. Ik geloof niet in een duivel, maar zie wel dat de zondeval gebeurt, dat egoïsme is ingeprent in ons DNA.

God is voor mij een concreet persoon, ik ga met hem in gesprek en bid tot hem. God hoort me, dat weet ik zeker, maar zal niet direct ingrijpen. Gebed is vooral belangrijk voor mezelf, het geeft me rust en helpt me om nieuwe dingen te bedenken. God doet iets met mij, maar heeft mij, heeft ons helemaal niet nodig. Hij is geen speelvriendje, hij staat ons bij alleen omdat hij ons liefheeft.’

Orthodox

‘Je hoort al dat ik ‘lichtelijk aan de zware kant’ ben voor de Remonstranten (zoals Margriet Dijkmans van Gunst eens tegen me zei). Zoals ik de gelovigen in Kelsterbach tot de midden-orthodoxie zou rekenen. De vraag is dan dus of je bij de Remonstranten ook wat orthodoxer mag zijn? Het bijzondere is wel dat je bij jullie over het geloof mag en kunt discussiëren, bij ons is dat gesprek er helemaal niet. Er ontbreekt een ‘richtingenstrijd’ tussen orthodox en vrijzinnig. De apostolische geloofsbelijdenis is hier helemaal geen probleem’.

Aansluiting

‘Kelsterbach heeft rond de driehonderd leden, dat is voor de EKHN heel klein. Er zijn plannen om te komen tot gemeenten met een minimale omvang van 6000 leden. Drie gemeenten moeten daarvoor gaan fuseren. Kelsterbach is bang dat de vrijzinnige eigenheid wordt weggefuseerd en zoekt naar een ander verband om zich bij aan te sluiten. We organiseren een rondvraag bij de zestig meest actieve leden, ik verwacht dat ze zich bij de Remonstranten zullen willen aansluiten. Misschien via een associatie met Friedrichstadt. Dan moet Utrecht nog wel het groene licht geven …

Michel Peters