Mijn God laat zich niet kennen, maar wij kunnen onszelf aan de ander laten zien – in onze kwetsbaarheid en verdriet en medemenselijkheid. Wij kunnen onszelf laten zien als hongerig en dorstig naar gerechtigheid, op zoek naar vrede en geluk in een wereld vol van ongerechtigheid, onvrede en ongeluk. En zo ook de ander tegemoet treden. Dan begint er een nieuw verhaal, met nieuwe verantwoordelijkheden en een heel eigen plot. Als God zich niet laat kennen, willen wij naast elkaar staan en zorg dragen voor elkaar. De ander niet alleen laten staan, niet in zijn vreugde en niet in zijn verdriet. – Christa Anbeek, bijzonder hoogleraar remonstrantse theologie