Remonstranten zien verdraagzaamheid al heel lang als uitgangspunt. Aan het begin van de zeventiende gaat het dan om het dulden van verschillende geloofsopvattingen binnen een kerkverband. Om geloofsvrijheid zogezegd.
In onze tijd is dat begrip verdraagzaamheid wel veranderd. Het is niet langer een deugd tussen christenen onderling maar eerder een kwestie van goed burgerschap. Het begrip heeft zich ontwikkeld tot een grondhouding die is overgebleven terwijl de uitwisseling van gedachten over geloof op de achtergrond is geraakt.
Maar schuren doet het altijd. Het is vreselijk lastig om een mening, een overtuiging waar je het zelf niet mee eens bent te verdragen, te tolereren. En toch wil je de ander er de vrijheid voor geven. Remonstranten geloven in zo’n vorm van verdraagzaamheid.
Vrijheid en verdraagzaamheid zijn prominent aanwezig in de geschiedenis van de Remonstranten. In deze publicatie zoomen de auteurs in op twee perioden uit die geschiedenis. Lense Lijzen op Jean le Clerc uit de 17e eeuw en Elza Kuyk op het tolerantiebegrip in recente publicaties van de Remonstranten.