Laatst viel mijn oog op dit opmerkelijke beeldje. Het staat in het ‘Smithsonian American Art Museum’ in Washington. Het stelt het kindje Jezus voor: Niño Jesús, in het Spaans. Het.. Lees verder
‘Onze’ bekendste heilige is ongetwijfeld Sint Nicolaas. In de Oosters-orthodoxe kerk wordt hij ook wel ‘de wonderdoener’ genoemd, omdat er ontzettend veel wonderen op zijn conto staan. Zó veel zelfs, dat de katholieke kerk tijdens het tweede Vaticaans Concilie in 1969 besloot dat ze niet erg geloofwaardig waren, en de liturgie rondom Sint Nicolaas werd gedegradeerd… Lees verder
Ik heb iets met Jozef, die eerste dwaze vader. Jaren geleden ontmoette ik hem in een altaarstuk. Geen groot hoofdaltaar en geen belangrijke kerk, welnee. Ik vond Jozef in een zijkapel van een klooster… Lees verder
Peinzend over wat Berkvens en Berkvens nu toch weer zouden kunnen schrijven, wandel ik op een onverwacht mooie dinsdagmiddag door Ljubljana. Een prachtig plaatsje, dat na de hectiek van Budapest.. Lees verder
Ruim een jaar geleden begon ik als ‘coördinator vriendenwerving’ bij de Remonstranten. Er lag een beleidsplan dat zowel visie uitstraalde als praktische aanbevelingen gaf. Het plan stutte op gedegen onderzoek door marktonderzoekbureau Motivaction én op een breed draagvlak onder leden en vrienden. Natuurlijk wilden en willen we heel veel nieuwe vrienden werven, dat staat voorop… Lees verder
U mag 12 maart 2016 in uw nieuwe agenda blokkeren. Op die dag organiseren wij de Beraadsdag 2016 in de kerk van Amsterdam Vrijburg. Het thema van de dag is ‘Gidsen en goeroes’… Lees verder
Met veel genoegen biedt de redactie u dit Sinterklaas- en Kerstnummer aan. We laten ons in dit nummer leiden door wonderen. De Goedheiligman heeft er een stuk of wat op zijn naam staan. Vanessa van Koppen heeft ze op een rijtje gezet. Zij heeft overigens ook een fijne suggestie voor de Kerst-ontvangst in de gemeente of bij u thuis: Griekse kerstkoekjes… Lees verder
Ik wil vervoerd worden, verder kijken dan mijn neus lang is. Willen we dat niet allemaal? Zo dook ik onlangs onder in de tentoonstelling ‘De Perzen; strijders en dichters’ in het Wereldmuseum in Rotterdam. De vroegere bewoners dus van het gebied dat we tegenwoordig Iran noemen… Lees verder
Wonderen.. Lees verder
Henk Zwiers
‘Eigenwijze knurften zijn het, die Remonstranten’, zegt Henk Zwiers (1958), ‘maar ik voel me ondertussen helemaal thuis’. In november 2014 hoorde hij het reclamespotje ‘Mijn God heeft geen dogma’s’ op Radio 4. Googelen, boekje lenen in de bieb en eens een keer kijken in gemeente Arnhem. ‘De dominee heeft niks verkeerd gezegd en niet over zonde gesproken’, zeiden hij en zijn vrouw na afloop verbaasd tegen elkaar. Ze zijn niet meer weggegaan… Lees verder
Johan Goud hield eind 2015 een lezing bij het Remonstrantenforum in Berlijn. Bij die gelegenheid interviewde Christian Modehn hem voor het Duitse blad Publik Forum. Het interview verscheen op 29 januari 2016. AdRem biedt u de vertaalde tekst van dat interview graag aan… Lees verder
Hoe komt het toch dat we soms overrompeld kunnen worden wanneer we kijken of luisteren naar kunst? Soms zelfs zó diep, dat we God(s hand) er in ervaren? Ik weet het ook niet, maar zou het als volgt kunnen zijn? God ervaren is niet rationeel. Het speelt zich af op het niveau van de gevoelswereld. Dat vraagt een zeker ‘open staan voor’ en het dwingt zich niet af. God ervaren overkomt je – of niet… Lees verder
Ik zag er een beetje tegenop, toen mijn vriendin voorstelde naar ‘Knielen op een bed violen’ te gaan, de film naar de gelijknamige roman van Jan Siebelink. Het boek maakte indertijd veel indruk op me, maar ik had niet zoveel zin om de beklemming, de somberte opnieuw mee te maken. Maar de man wikt en de vrouw beschikt, dus daar gingen we… Lees verder
Het geloof van mijn jeugd bestond voor een groot deel uit leren. Liedjes, de catechismus, bijbelteksten, van alles moest erin gestampt en wee degene die niet goed uit het hoofd kon leren. Ik kon goed uit mijn hoofd leren, dus voor mij was godsdienst een fluitje van een cent. Behalve als ik er (licht) kritische vragen over had, want die waren niet gewenst. Dat vond ik wel lastig.Toen kwam ik bij vrijzinnigen terecht. Uit het hoofd leren hoefde niet, vragen stellen moest wel; de wereld omgekeerd… Lees verder
Als je onze publiciteitscampagne in aanmerking neemt, dan lijkt het of God zonder ophouden met ons bezig is en zich voortdurend manifesteert. Hij is maar druk: mijn God trouwt homo’s, Hij laat vrouwen voorgaan, doet niet aan dogma’s, kijkt niet op me neer, laat zich niet kennen en Hij kan bovendien tegen een grapje. Ervaart de gemiddelde remonstrant ook deze kennelijk steeds zo aanwezige God? In onze naoorlogse cultuur is juist de afwezigheid van God een steeds terugkerend thema in de theologie, de kunst en de literatuur… Lees verder
Een anonieme pen schrijft in mooie ronde letters: Mes mots, mijn woorden. Hoeveel woorden kent u? Woordenkennis hangt af van de omgeving waar iemand opgroeit. Van een kind van zes jaar oud wordt verwacht dat hij een aantal woorden kent. Met twaalf jaar is dat aantal vertienvoudigd, enzovoorts. Hoe groter de woordenkennis van de ouders, hoe groter die van kinderen. Daarom hoort het tegengaan van taalachterstand prioriteit nummer één van het onderwijs te zijn en te blijven… Lees verder
Vrouwen hebben in de geschiedenis van het christendom, zoals ook in die van andere religies, niet altijd een prominente stem gehad. Het waren meestal mannen die het woord voerden. Daardoor is ons beeld van de geschiedenis van die religies doorgaans nogal vertekend: het wordt bepaald door degenen die het luidst van zich lieten horen. Toch is er één gebied waarop de stemmen van vrouwen rijk vertegenwoordigd zijn. Dat is dat van de mystiek: de beschrijving van een intense ervaring van eenwording met het goddelijke… Lees verder
Je laat je dagelijkse leven achter je voor de duur van weken of zelfs maanden. In een rugzak neem je alles mee wat je nodig hebt, of nee, neem je alléén mee wat je écht nodig hebt. Want je moet die rugzak elke dag dragen terwijl je te voet naar Santiago gaat. Je ervaart van alles. Vermoeidheid, de schoonheid van de natuur, mooie ontmoetingen, pijnlijke voeten. Je ervaart rust, stilte, eenzaamheid. Maar kun je ook God ervaren op de Camino?.. Lees verder
In vele kerken wordt iedere zondagmorgen de paaskaars aangestoken als teken van het licht dat voor ons uitgaat op onze weg door het leven. Maar soms zijn er momenten in.. Lees verder
Mijn God kan tegen een grapje Godsbeelden zijn beperkt houdbaar, dankzij humor Humor in al zijn vormen helpt ons herinneren aan de oneindige andersheid van God (Gott als der.. Lees verder
Ervaringen met God zijn van alle tijden en openbaren zich op verschillende manieren. Zo reed ik op een zonnige vrijdagmiddag in augustus 2001 van Den Haag naar Apeldoorn over de A12. Opeens werd ik overweldigd door een gevoel van volledige liefde, warmte en alles leek op zijn plek te vallen… Lees verder
Tom Mikkers stopt als algemeen secretaris van Remonstranten Algemeen secretaris van de Remonstranten Tom Mikkers beëindigt deze zomer zijn werkzaamheden. Sinds 1 maart 2008 bekleedde hij deze functie. Het vertrek.. Lees verder
Ook de vrijzinnige geloofsvorm moet het ten diepste niet hebben van iets wat je bedacht hebt en redelijk lijkt, maar van een dwingende ervaring: dit geloof ik nu eenmaal, het lukt me niet om iets totaal anders te geloven zelfs al zou ik dat sterk willen. Over zulke ervaringen gaat de AdRem van deze maand… Lees verder
Vasten en onthouding hebben in de middeleeuwen in het christendom een grote rol gespeeld. Wat het precies is (geweest) en hoe het werd ingevuld is nog een heel verhaal. Zo.. Lees verder
Bij het woord discipline kreeg ik altijd een beetje vieze smaak in mijn mond. U ook? Dan bent u vast ook een product van de jaren ’60. Was de heersende.. Lees verder
Het droomeiland Bali, voor negentig procent hindoe, kent een kastensysteem dat verschilt van het Indiase kastenstelsel. Er zijn slechts vier kasten: priesters, edelen, handelaren en het gewone voetvolk. Alle mensen.. Lees verder
Karin Wagenaar (1958) fietste als kind in de remonstrantse kerk in Dordrecht, verstopte zich onder de kerkbanken en speelde op de kansel. De kerk voelde als huiskamer. Niet zo raar.. Lees verder
De tekst op de website van theatercollectie BOG vermeldt het volgende over de voorstelling GOD: “Wij mensen, sukkels der natuur, op zoek naar zin, naar richting, een weg, een iemand,.. Lees verder